Een klein stukje verwijderd van...

37. Quinn ~ Yentl

Nagenoeg schoon zit ik in mijn bed en de pijn valt gelukkig nog wel mee. Ruben is heel lief voor me, maar hij is wel zenuwachtig, waardoor hij mij ook zenuwachtig maakt.

“Gaat het lieverd?” vraagt Ruben voor de honderdste keer.

Ik knik en sluit mijn ogen voor een moment.

“Wil je wat te drinken? Iets te eten misschien? Moet ik iemand voor je bellen?”

“Nee, Rub, hoeft niet,” wijs ik zijn aanbod af, “Ik vraag het wel als ik iets nodig heb, oké?”

Ik voel dat Ruben van het bed af is gegaan en hoor dat hij wegloopt.

“Ruben?” Ik open mijn ogen en zie hem voor mijn neus staan.

“Ja, lieverd?”

Ik leg mijn hand op mijn buik en masseer die zachtjes.

“Zou je een film aan kunnen zetten?” vraag ik.

“Welke wil je?”

Ik haal mijn schouders op. “Maakt niet uit, als ik maar even afleiding heb.”

Ik ga wat rechter zitten en probeer een lekker plekje te vinden.

Ruben stopt een dvd in de dvd-speler en komt naast me op het bed liggen. Hij leunt met zijn hoofd op zijn hand en drukt met zijn andere hand op een paar knopjes.

Dear John. verschijnt er op de tv. Mijn lievelingsfilm, echt een aanrader.

Ik kijk naar Ruben en hij kijkt naar mij. Deze film beschrijft precies zoals wij ons soms voelen. Hij drukt zachtjes een kus op mijn voorhoofd. Ik pak zijn hand vast en hij wrijft als reactie met zijn duim over de bovenkant van mijn hand.

Channing Tatum verschijnt in beeld en ik sluit mijn ogen. Ik kan ze gewoon niet openhouden. Zijn stem wordt steeds zachter en ik voel dat ik wegzak.

Ik word wakker met een verschrikkelijke pijn en ik voel me vies en bezweet.

“Ruben?” roep ik en ik open mijn ogen.

Hij verschijnt in de deuropening en ik krijg tranen in mijn ogen.

“Het doet zo’n pijn,” jammer ik.

Hij komt naar me toegelopen. “Heb je iets nodig?”

“Elle. Elle moet komen. Nu!”

Ruben pakt zijn telefoon uit zijn zak en toets een nummer in. “Ik zal haar even bellen.”