Een klein stukje verwijderd van...

31. Schaatsen maar ~ Elle

Ik zit samen met Yentl op een bankje schaatsen te passen. Ze heeft met Ruben afgesproken dat ze een rondje gaat schaatsen en daarna gaat stoppen.

Ik snap het wel hoor, van Ruben. Hij wil gewoon het risico, dat er wat met hun kindje gebeurt, zo klein mogelijk houden.

“Sorry, El, maar ik moest het gewoon even bij Ruben kwijt,” zegt Yentl verontschuldigend.

“Het is al goed. Ik snap het toch. We hebben het er niet meer over, oké? We gaan schaatsen.”

Ik sta op en help Yentl met overeind komen. Ruben komt aangeschaatst en staat na een spectaculaire draai stil. Hij pakt Yentl's hand vast.

“Kom, dan gaan we samen een rondje schaatsen,” stelt hij voor.

Ruben trekt Yentl het ijs op, ze schaatst een stukje en kan het dan niet laten om een pirouette te maken. Dan schiet ze weg en Ruben schaatst er snel achter aan.

Ik trek mijn handschoenen aan en stap dan ook op het ijs. Normaal gesproken ben ik niet zo goed, maar dit keer gaat het wel aardig. Milan komt naar me toe geschaatst met Lars en Iris achter zich aan. Hij stopt voor mijn neus en pakt mijn handen vast.

Iris had niet gezien dat Milan gestopt was en knalt tegen Milan en mij aan. Daardoor val ik met een klap op de grond, Iris valt bijna boven op me, maar Milan weet haar nog net staande te houden. Dank je wel Iris.

“Oh, sorry, Elle. Gaat het?” Ze vraagt het enorm overdreven, als je het mij vraagt, maar dat zal wel weer aan mij liggen, want volgens iedereen stel ik me veels te veel aan.

“Het gaat prima.” snauw ik.

Ze probeert me overeind te helpen, maar ik wijs het af.

Ik stel me toch altijd zo aan? Nou dit keer doe ik het allemaal wel zelf, zoals altijd!

Ik sta zelf op en schaats snel verder, maar ik struikel over een putje in het ijs en val bijna weer. Milan komt naar me toe geschaatst.

“Weet je zeker dat het gaat?” vraagt hij bezorgd.

“Natuurlijk gaat het met me. Alles gaat helemaal top,” zeg ik sarcastisch, “Ik ga verder schaatsen, want daar ben ik hier voor gekomen.”

Ik schaats verder, dit keer zonder struikelen of vallen. 

Nou jongens, maak me maar weer uit voor dramaqueen of aanstelster, maar ik vind dat ik me helemaal niet aanstel.

Na mijn ongeluk heb ik helemaal niet gezeurd of zielig gedaan. Nee, ik ben meteen verder gegaan met leven. Ik ben verder gegaan met een leven te leven waarvan ik niet eens wist dat ik dat leven zo leefde. Volg je hem nog? Nee, ik ook niet. Ik volgde mijn leven ook niet meer.

Er waren allemaal mensen bij gekomen die ik nog nooit gezien had en er zijn mensen weggegaan uit mijn leven waarvan ik houd. Weet je hoe verschrikkelijk dat is? Nee, waarschijnlijk niet, dat kan je ook niet weten, want je hebt het niet meegemaakt.