Een klein stukje verwijderd van...

40. De dag ~ Milan

Ik smeer een croissantje met jam en een toast met Nutella. Dan vul ik een theeglas met water en hang er een theezakje in. Het bordje en het theeglas zet ik op een dienblad en als finishing touch leg ik er nog een paar rode rozenblaadjes en een gehele roos op.

Het is vandaag een speciale dag. Tenminste dat moet het worden. Ik loop naar boven met het dienblad en open de slaapkamerdeur.

“Goedemorgen Elle.”

Ik zet het dienblad naast het bed en loop richting het raam om de gordijnen deels te openen. Op mijn weg terug naar Elle en het dienblad struikel ik bijna over een stapel boeken. Het zal eens weer niet zo zijn. Dit hele huis is bezaaid met boeken.

Elke vrije minuut dat ze niet met mij bezig is of met haar werk of met andere dingen, leest ze de hele boekenverzameling opnieuw. Als ik op de bank hang en tv kijk, ligt zij tegen mij aan met een boek in haar hand. Op die manier hoopt ze dat ze op een dag haar geheugen weer terug zou kunnen krijgen en ze vindt het gewoon heerlijk om te lezen.

Ze gaat glimlachend overeind zitten en rekt zich uit. “Goedemorgen lief vriendje.”

De zon piept de kamer in en krijgt daardoor een warme gloed. Ik zet het dienblad op haar schoot en kom naast haar zitten onder de dekens.

Ze geeft me een kus. “Wat lief.”

Ze pakt de rode roos en ruikt eraan. Ik pak hem van haar over en stop hem in haar haren. Ik laat mijn vingers over haar wang glijden en geef haar nog een kus. Elle begint met eten en deelt af en toe een hapje met me.

“Zeg schat, het is heerlijk weer, zullen wij zo meteen lekker gaan wandelen met de honden?” stel ik voor.

Ze knikt met volle mond. “Lijkt me leuk,” zegt ze wanneer haar mond weer leeg is.

Ze streelt plagend over mijn dijbeen en kijkt me met haar schitterende pretoogjes aan.

“Mil, ik houd van je.” Ze geeft me nog een kus en legt haar hand op mijn borst.

“Ik ook van jou, lekkere krullenbol van me.”

Ze grijnst weer en kust me nog een keer uitgebreid. Vleugen chocola en toast gaan van Elle’s mond door naar mijn mond. Dit is ook een manier van ontbijten.  

De zon komt lichtjes door de wolken en de verse waterdruppels glinsteren op de bladeren van de bomen en de planten. Ik voel nog een keer in mijn zak.

Gelukkig, het zit er nog.

Elle lacht de hele dag al, omdat de lente er eindelijk aan zit te komen. Ze straalt nog harder dan de zon. Weg met het koude weer, wij zijn klaar voor de lente. Laat maar doorkomen. Elle en ik zijn allebei zomermensen. De sneeuw is leuk hoor, maar het is helaas zo verschrikkelijk koud.