The Ugly Wifes Revenge(Under Revision)

Chapter 28

Maaga akong nagising sumunod na araw. Nagmamadali akong naligo at nag-ayos ng sarili.

Before ive got satisfied with what I wear for the day, naglagay rin ako ng light make-up pagkatapos ay bumuntong hininga ako sa sarili sa harap ng salamin.

Pagbukas ko ng pinto ay agad akong napatalon sa gulat dahil nasa harapan ko na ang tinawagan kong room service para akyatan ako ng packed lunch. Oo nga pala! At kamuntikan ko na iyon makalimutan.

Inilabas ko ang wallet at dali-daling inabot ito sa service na mukhang hirap na hirap na dahil sa dami ng mga inorder ko.

" Here. Keep the change. Tip ko na iyon sayo. "

Nagkamot sa ulo ito, at tila nahihiyang tanggapin sakin.

Kumunot na ang noo ko ng halos 10 segundo na matapos niyang kuhanin sakin ang pera ay hindi parin siya umaalis sa harapan ko.

Ipinagkibit balikat ko na lang at taas noong humarap sa lalakarin. Some girls were checking on me from head to foot at may mga nagsipulan pang grupo ng mga lalaki ng makarating ako sa reception area.

I checked what they were at nagulat ako ng nakasuot ito ng mga corporate attire, they are also handsome! Yet they act like they do not have a class. Napansin ko ang isa at tahimik lamang itong nakatingin saakin. At siya ang pinakamaitsura sa lahat.

Whatever. Tumalikod na ako, at nagulat ng makita ang baklang kaibigan.

Palagian ko lang pinahahatid sakanila ang pagkain nitong mga nakaraang araw kaya nagulat ako dahil he looks so problematic.

Lalagpasan ko na sana siya at mag-aaktong walang nakita.

" Suzie " Marahan ngunit may diin sa pagtawag niya saakin.

Napairap ako bago naisipang harapin. Plastik na ngiti ang pinakita ko sakanya.

Malungkot lamang siyang ngumiti saakin at tila alam kung bakit malamig na ang turing ko sakanya.

" Gusto ko lamang sabihin sayong babalik na ako sa ibang bansa. Im pursuing my fathers business, and hes to old to handle it so I guess I should help him. "

Nagulat ako ng diretso lang ang kanyang pagsasalita at tila hindi ang baklang kaibigan ang kaharap ko ngayon. He seems so serious and formal. Kaya sumimangot na ako at ipinakita sakanya ang pagtaas ng kilay bago magsalita.

" Okay? "

Again, malungkot na ngiti lamang ang ipinakita niya sakin bago ko siya talikuran.

So maybe thats the reason why mukha siyang nangayayat. May iba akong naisip na dahilan but ayoko ng isipin pa kung ano nga ba iyon.

"Suzie!"

Hinihingal siyang humarap sakin and then showed his genuine smile.

Nagpatuloy ako sa pagpapakita ng matigas na reaksyon kahit na ang totoo ay malungkot sa pag iisip na aalis na siya.

" G-goodluck on everything. I will always support you. "

Marahan akong tumango at unti unting nawala ang tigas ng ekspresyong aking pinapakita. Halos manubig ang mata ko ng maalala ang lamig ng turing nila sakin ni Quiel at sa akusang hindi ko kailanman kakayanin gawin. I dont want to show my weakness.