The Guardian's keys

Chapter 20.1: Date?

Elesis's POV

Naramdaman kong may yumuyugog sa balikat ko, kahit medyo inaantok pa ko ay idinilat ko pa rin ang mga mata ko.

Ronan: "Gising Elesis.. Nandito na tayo."

Napatingin ako sa may bintana, Nandito na pala kami sa syudad. Matagal na rin nung huli kong makita ang matataas na buildings dito.

Kuya: "Tara na Red!! Babagal pa yan!!"

Natatawa na lang ako sa reaksyon ni kuya habang tinatawag kami ni Ronan pababa ng bus. Para kasi siyang tatay na overprotective sa anak.

Me: "Pababa na!!"

Ronan: "Nandito na tayo sa Airport.*Tuming siya sa iba pa naming kasama.* Darating na ang private plane namin sa loob ng tatlong oras kaya kung gusto niyong magliwaliw, gawin niyo na pero pagpatak ng alas - tres ay nandito na kayo lahat maliwanag?"

Ley/Arme/Amy: "OKAY!!! (^o^)/"

Kuya: (_ _" )

Mari: (^__^)

Lass/Jin/Dio/Ryan: "Sige...(~___~)zzz"

Azin : (-___-)Zzzz

Halata sa tatlong to na kulang sa tulog.

Mari: "Guys.." Napalingon naman kami sa kanya."... Dalhin niyo to."May ibinigay siya samin na isang device. Ano kaya to?

Mari: "Magagamit niyo if mawala kayo kaya wag niyong iwawala yan ok?"

Kaming lahat: "Ok..." At nag kanya-kanya na kami ng lakad, Nagsosolo lang ako kaya binigyan na lang ako ni Kuya ng dalawang credit card at cash na rin just in case na kailanganin ko yun.

Kuya: "Mag ingat ah... Gumamit ng mapa, madalas ka pa namang maligaw.(-___-)"

Me: "Malaki na ako kuya kaya imposible na maligaw ako."

Kuya: "I cant trust you..(-___-)"

Me: "KUYA!!"

Kuya: "Fine.. basta pagsapit ng three nandito ka na sa airport ok?"

Me: "Ok..(^__^)"

With that, umalis na ako at naglibot na sa city.

***Miracon Square***

Napadpad ako sa isang park dito sa miracon city. Hindi ko nga alam na meron palang ganitong syudad dito malapit sa school. Naglalakad lang ako sa loob ng park ng may naramdaman akong sumusunod sakin, sigurado akong hindi sila kuya yun dahil iba ang presensyang pinakakawalan nito. Hindi ko na lang ito pinansin at naglakad na lang ako ng naglakad.

Maya-maya pa, may nakita akong taong nakaupo sa damuhan katabi ng isang pond. Sa likod at buhok pa lang, kilala ko na kung sino siya kaya tumabi ako sa kanya.

Me: "Napagod ka sa kakalibot?(^__^)"

Medyo napatalon siya sa gulat kaya medyo natawa ako. Ang cute niya pala kapag nagulat...

Me: "Lalim kasi ng iniisip mo kaya hindi mo naramdaman ang presensya ko."

Ronan: " Ie.. Is just that, I miss this kind of life before." (No.)