The Guardian's keys

Chapter 41.3: Under attack

******

Eto na po ang final part ng chapter 41. I hope you like it.(^___^)

******

3rd person POV

Halos lahat sila ay tulog na. Ang natitira na lang na gising sa magbabarkada ay sina Arme, Amy, Mari at Ley. Nagpaalam kasi si Elesis na maglalakad muna siya at magpapahangin kaya sila muna ang nagliligpit ng mga pinagkainan nila kanina.

Amy: "Haaay.... Ang ganda ng mga nangyari ngayong araw.(^__^)"

Mari: "Hindi ko ineexpect na mawawala na ang field magic bukas. Which means, sisikat na ang araw sa labas ng field na to."

Ley: "Oo nga eh... Ang dami nating alaala sa lugar na na hindi natin makakalimutan."

Arme: "Like nung umamin sayo si Dio?(^__^)" Bigla namang nanigas sa kinatatayuan niya si Ley. Parang may malaking batong nakapatong sa ulo niya.

Arme: "Tapos nung nagkiss kayo.(♥o♥)" Mas lalong nanigas si Ley nang marinig niya ang salitang 'kiss'.

Ley: "UWAAAAHHHH!!!(>///

Sila: "HAHAHAHAHA!!!"

Sa kabilang dako naman... Naglalakad-lakad si Elesis hanggang sa makarating sa isang malaking puno. Umupo siya nag-iisip kung ano na ang susunod na mga mangyayari pagkatapos mawala ng huling gabi nila sa loob ng field magic. Hindi niya namalayan na nandoon si Ronan.

Ronan: "Akala ko tulog ka na." Medyo napatalon si Elesis dahil sa gulat.

Elesis: "Grabe ka.. Wag ka ngang nanggugulat." Tumawa naman ng mahina si Ronan.

Ronan: "Gomen... Hindi mo ata ako napansin dito dahil sa lalim ng iniisip mo."

Elesis: "Oo nga eh." Tumabi siya kay Ronan na nakatingala lang sa langit.

Ronan: "Nag-enjoy ka ba kanina?" Isinandal ni Elesis ang kanyang ulo sa balikat niya.

Elesis: "Oo naman... Medyo napagod lang dahil sa sobrang kulit ni Ate Lire at ni Ryan."

Ronan: "Mabuti naman at nag-enjoy ka." Inakbayan niya si Elesis at inilapit sa kanya para magdikit sila.

Elesis: "Bakit ikaw, hindi ka nag-enjoy?"

Ronan: "Nag-enjoy pero..." Yumuko siya para di makita ni Elesis ang reaksyon niya.

Elesis: "Pero may gumugulo sa isip mo ganun ba?"

Ronan: "Parang ganun na nga." Hinawakan ni Elesis ang kanang kamay ni Ronan at pinisil ng kaunti.

Elesis: "Hindi kita tatanungin tungkol dyan. Basta tandaan mo, dapat maging masaya tayo sa mga oras na ito. Hindi naman laging seryoso sa lahat ng bagay, sige ka tatanda ka niyan." Natawa silang pareho pero mahina lang.

Ronan: "Ele-chan."

Elesis: "Hmmm?"

Ronan: "Thank you, for everything."

Elesis: "Wala naman akong ginawa ah. Bakit ka pa nagpapasalamat?"

Ronan: "Nagpapasalamat ako dahil dumating ka sa buhay ko." Napatingin siya kay Ronan. Si Ronan naman ay nakatitig kay Elesis.

Elesis: "Ro-kun..." Nagkatitigan lang sila. Unti-unting naglalapit ang kanilang mga mukha. Maglalapit na sana ang kanilang mga labi nila kung hindi lang sila nakarinig ng tunog ng camera.

*click*

Napalingon sila sa may damuhan sa kanang bahagi ng puno.

Elesis/Ronan: "Lumabas na kayo dyan.(-___-)" Isa-isa silang nagsilabasan sa kanilang pinagtataguan.