AŞEKA(Doğunun Güçlü Kadınlarına)

♧ÇİZİLEN SINIRLAR♧

Herkese Merhaba !
Hafta sonu gelecekti bölüm fakat hastayım ve ateşim çıktığı için yazamadım. Bu hafta sonuna ancak toparlayabildim diyebilirim.

Bölümde Mirza'nın ağzından yazılan kısımda yorumlarınızı çok merak ediyorum. ( Yorumlar için deli gibi bir merakla bekliyorum.)

Herkese iyi okumalar ...

Yıldızlar patlasın yorumlar yükselsin sizi seviyorum .

****************************************************************************************************************************
Sonra düşündüm;

Beni kazanmaktan çok kaybetmeye meyilli bir insanı varlığımla rahatsız etmemeliydim.

''Ben de gittim...''

-Nejat İŞLER-

************************************************************************************************************

''Son birkaç haftadır sabahları midem bulanıyor bazen de gözlerim kararıyor, çabuk yoruluyorum. Soğuk almışımdır, iyiyim ben.''

Giray ağabey bana yaklaşarak göz kırptı.

''Buna biz karar verelim olur mu?'' Giray beni muayene ederken gözlerim Mirza'daydı. Haftalar boyunca gerekmedikçe konuşmayıp yüzüme bakmayan adam şimdi endişeli gözlerle beni seyrediyordu. Şu sevgi olmasaydı insanlar nasıl dayanırdı böyle bir işkenceye? Aşk verdiği kadarda alıyordu... Önüne geçen engellerse onu daha zorlaştırıyordu. Mirza aramızdakileri yarım bırakıp mesafeleri koyuyordu, sevmekten korkan adam sevgiye tutuldukça kaçıyordu...

************************************************************************************************************

İnsan sevmediği birisi için endişe hisseder miydi? Üzerine titreyip onun için en iyisini istemezdi. Ona bir şey olacak diye önlem almazdı. İnsan sevmezse hiçbir uğraşta bulunmazdı. Bütün bunları biliyorken gördüklerim aksini kanıtlarcasına kendini belli ediyordu. Görmezden gelip yıktığında arkasındaki harabeye bakan tek kişi kalbimin sahibi olan adamdı.

Bedenim bulunduğum ortamdaydı fakat ruhum yorgundu. Bu yorgunlukta içinde bulunduğum durumun da etkisi olmakla birlikte Mirza'nın davranışlarının da etkisi vardı. Muayene bittiğinde sırtımı yatağın başına yaslayarak önce Mirza'ya sonra Giray ağabeye baktım. Gözleri bir şeyleri kesinleştirmek için kısılmıştı, kısa sürede sorulara başladı.

''Ne zamandan beri bu şikayetler var?'' Gözlerimi Giray ağabeye dikerek cevap verdim. Mirza'ya dönmeyecektim, zaten mesafesini koymuştu ve benim sorunlarım onu ilgilendirmeyecekti.

''Yaklaşık üç haftadır devam ediyor.'' Mirza'nın gözlerini üzerimde hissederken sinirli sesi odada duyuldu. Önem vermediği bir insana hesap sorması ne kadar doğruydu? Gerçekten ilgili olduğunu göstermeye çalıştığını varsayıyordum. Davranışları, konuştukları günü gününe uymuyordu ve bizim uyum sağlamamızı istiyordu... Bu imkansıza oynamaktı.

'' Bu kadar zaman neredeydin, aklına gelmedi mi bana söylemek? Çocuk musun sen!'' Giray ağabey kaşlarını çatarak Mirza'ya döndü. Davranışları bütün evi etkiliyordu ve her ne kadar evde zaman geçirmeseler de iki kardeşte bunu fark etmiş, bana destek olmuştu. İşten arta kalan zamanlarında benimle sürekli iletişim halinde oluyorlardı. Mirza'ya cevap vermeyecektim çünkü gerekeni Giray söylemişti.

'' Ağabey dışarı çıkar mısın?''

Mirza kaşlarını çatarak duvara yasladığı sırtını doğrulttu ve yanımıza geldi.