Snel richt ik me weer op de les.
Wetend dat hij me verbaast en vragend aankijkt.
"Kan ik je in de pauze spreken?", vraagt hij.
Ik kijk hem verbaasd aan.
Voordat ik nagedacht heb, heb ik al "ja" gezegd.
Nu kan ik het niet meer terugdraaien.
Kon ik de tijd maar terugdraaien.
Dan was ik nooit de fout in gegaan.
Dan had ik geweten tot waar toe hij in staat is.
Maar jammer genoeg heb ik daar nu niks meer aan.
Nu ben ik voorbereid.
Hij niet.
Ik weet nu waar toe hij in staat is.
Ik zal aanvallen.
Op het moment waarop hij het niet verwacht.
Wacht maar jongen,
Mijn wraak zal zoet zijn.
JE LEEST
Stone Cold
Short StoryZijn azuurblauwe ogen die mijn groene ogen vinden. Hij kijkt me aan. Zijn blik vol lust. Wat er toen gebeurde zal ik nooit vergeten. Zijn grijns gaf me rillingen. Die vieze grijns. ...
