Stone Cold

Negenentwintig

Voorzichtig open ik mijn ogen.

Zijn gezicht is slechts een paar centimeter van me verwijderd. 

Hij slaapt.

Ik bestudeer hem zorgvuldig.

Ik kijk eerst naar zijn mooie gespierde lichaam.

Vervolgens laat ik mijn ogen over zijn gezicht glijden.

Met een jongensachtige grijns kijkt hij me aan.

Ik hap geschrokken naar adem.

Hij had gezien dat ik keek

Hij was wakker.

Nog steeds lig ik in zijn armen.

Veilig.

Hij staat voorzichtig op.

Ik blijf alleen achter.

Een vlaag van teleurstelling overvalt me.

Snel schud ik mijn hoofd. 

Ik ben niet teleurgesteld.

Dat zou niet de bedoeling zijn.

Maar toch is mijn plan een stap verder.

Stapje voor stapje zal ik er komen.

Stapje voor stapje zal ik hem verleiden,

liefhebben.

Dat zal niet moeilijk worden.

Voorheen had ik hem al voor lief.

Toen hij me ontvoerde.

Later verkrachtte hij mij ook.

Maar ik hield zielsveel van hem.

Ik heb bij verschillende psychologen in behandeling gezeten.

Geen van hen geloofde me.

Geen van hen geloofde dat ik van hem hield.

En wezen me vervolgens de deur.

Ze geloofden me niet.

Ze dachten allemaal dat ik het Stockholm syndroom had.

Maar ik hield echt van hem.

Hij had een deel van mijn hart veroverd.

Totdat het fout ging.

Toen hij me verkrachtte.

Hij hield het niet bij één keer.

Desondanks heeft hij nog steeds een deel van mijn hart in zijn bezit.

Hij heeft het zonder pardon meegenomen.

Vervolgens heeft hij het begraven.

Diep onder de grond.

Te diep.

Een deel van mijn hart was begraven.

Het hartdeel voelde niks meer.

Het was verdoofd.

Verdoofd voor alles wat er gebeurde.

Ik wou niet dat het zo zou eindigen.

Ik wou niet dat onze liefde zo zou eindigen.

Onze liefde.

De liefde die er toen was.

De liefde is nu ingeruild voor wraak.

Wraak voor de liefde.

De liefde is het niet waard.

Het maakt je zwak.

Afhankelijk.

Kortom liefde is onnodig.

Het gevoel dat hij me vroeger gaf was geweldig.

Maar het is het niet waard.

Uiteindelijk eindig je alleen.

Alleen naast een aantal dozen tissues. 

Alleen met een paar chocolade repen.

Het enige probleem is dat je dan alleen bent.

Helemaal alleen.