Stone Cold

Negentien

Dacht hij nou serieus dat ik ging wachten tot het 8 uur is.

Nee natuurlijk niet.

Dat geduld heb ik niet.

Na schooltijd wacht ik hem op.

Tijd om hem terug te pakken.

*flashback*

Eindelijk vakantie. Vrolijk loop ik met mijn vriendinnen de school uit. We zouden vanavond onze vakantie in gaan wijden. Hoe? Met veel drank en jongens natuurlijk! Ieder fietsen we richting ons eigen huis. Ik fiets alleen. Ergens halverwege mijn route word ik van mijn fiets afgetrokken. Niet wetende wat er aan de hand is begin ik tegen te werken. Maar nee niks lijkt te werken. Ik scheld hem uit. Maar niks lijkt zijn grip te verslappen. Ik kijk hem aan. Zijn azuurblauwe ogen hypnotiseren mij. Ik heb nog nooit zulke ogen gezien. Hij sleurt me mee naar een auto. Ik kan het niet laten om er een opmerking over te maken.

"Zozo, luxe auto hoor", zeg ik. Hij kijkt me enkel met een grijns aan. 

We komen aan bij een villa. Een luxe villa. Ik stap uit. En loop op mijn gemakje de oprit weer af richting mijn huis. Geen idee hoe ik vanaf hier bij mijn huis moet komen, maar dat maakt me niet uit. Ik voel een greep om mijn bovenarm. Hij trekt me mee richting de villa.

Hoe ga ik hier wegkomen?

Maar wat ik niet wist is dat het erger zou worden. 

Veel erger. 

Erger dan ooit te voren.

* einde flashback*