Stone Cold

Dertig

Zijn glimlach deed mij duizelen.

Ik ben in de war.

Elke keer wanneer hij mij een glimlach zend, 

ga ik op van geluk.

Ik mag het niet.

Maar ik kan het niet meer tegenhouden.

Ik kan het niet ontkennen.

Niet ontkennen dat zijn glimlach mij ook laat glimlachen.

Zijn glimlach zorgt ervoor dat ik de wereld voor heel even vergeet.

Dat ik alleen ben.

Alleen met hem.

Samen.

Het voelde zo goed.

Maar in werkelijkheid was het zo fout.

Ik was zo fout bezig. 

Dit loopt niet volgens plan.

Ik verlies mijn controle

Ik verlies mijzelf.

Mijn grenzen verdwijnen.

Ik vertrek.

Ik vertrek van mijn woede. 

En ik ga op in het onbekende.

Het voor mij nog onbekende.

Maar falen zal ik zeker niet.

Ik doe niet aan falen.

Ik ben niet laf.

Ik ben niet zwak.

Ik kan het aan.

Laat het maar komen.