Eenenveertig

13 2 0
                                        

Zij

Na enkele minuten wurmde ik me los uit zijn greep.

Ik keek hem nog een laatste keer aan.

"Bedankt voor alles",

de woorden verlieten mijn mond fluisterend.

Op zijn gezicht ontstond een brede glimlach.

Dit was voor mij het teken dat hij me had verstaan.

Daarna verbrak ik het oogcontact,

draaide ik me om,

en liep ik richting de voordeur.

Ik draaide het slot open,

En zette een stap naar binnen.

Vervolgens gooide ik de deur achter me dicht.

En betrad daarna het huis.

Nu waren we enkel gescheiden door één dikke muur.

Maar toch voelde het als één muur teveel.


Yeah eindelijk weer een nieuw hoofdstuk! Vergeet niet te stemmen en te reageren als je dit verhaal leuk vindt. Liefs Kim



Stone ColdWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu