Ik loop met een grijns de school binnen.
Ik heb er zin in.
Ik werp een blik op hem
Hij kijkt me aan.
Iedereen kijkt me aan.
Ik loop naar hem toe.
De rest van de school negerend.
Hij kijkt me verrast aan.
Ik had meer verwacht.
Ik had angst verwacht.
Maar hier kan ik ook mee leven.
De angst zou nog wel komen.
Ja, dat zou het zeker.
Ik buig naar voren.
Ik hou mijn hoofd enkele centimeters voor zijn lippen stil.
Ik zie enkele mensen naar adem happen.
Ze dachten vast dat ik hem zou zoenen.
Vervolgens wijk ik af richting zijn oor.
"Ik verwacht je vanavond om 8 uur in het park",
fluister ik.
Hij knikt verbaast.
JE LEEST
Stone Cold
Short StoryZijn azuurblauwe ogen die mijn groene ogen vinden. Hij kijkt me aan. Zijn blik vol lust. Wat er toen gebeurde zal ik nooit vergeten. Zijn grijns gaf me rillingen. Die vieze grijns. ...
