Ana kapılmış gidiyordular.
***
sanki uzun süredir birlikte değillermiş gibi birbirlerine karşı koyamadılar. Defne çoktan dolamıştı kollarını ömerin boynuna, bacaklarını belinin etrafina. havuzun ortasında, suyun içinde batıp çıkıyordular öpüşürken, taki Omer defneyi kenara sürükleyene kadar. Sırtı havuzun başını dayanmışken elleriyle kenarına tutundu destek alır gibi Ömer tekrar onu suya çekene kadar. Defnenin boynuna gömülü kaldı bir süre Ömer, defne ömer'in ensesinde takılı kalmışken. Birbirlerine dokunuşları daha keskin daha sertti. İkisindende ufak iniltiler çıkıyordu. Arada duyduğumuz sesli ama sessiz "seni seviyorum"lar dışında gecenin karanlığında bir tek nefes sesleri vardı. Kendine daha çok çekmişti Ömer daha çok bastırıyordu içine sokmak istercesine sonra sıkı sıkı tuttu Deniz kızını kucağına alıp havuzdan çıktı. Soluğu yatak odasında aldılar, yatak odasındaki jakuzide...
***
Yarı uyuklar halde ömerin çıplak göğüsünde yatıyordu defne.
"Biliyor musun ben çok heyecanlıyım"
"Niyeymiş o"
"İlk defa ikimizin birlikte çizdiği koleksiyon'u Sunucaz yarın defilede. Bide tabi şu manken olayı var, sağ olsun Koray bey de bırakmadı işin peşini."
" Koray'a dur diyebilsek keşke, bende hiç istemiyorum ne o öyle herkes karıma bakıcak "
"Kıskanıyor musun sen şimdiden ?" Yüzündeki muzur gülüşü eksik etmeden başını kaldırdı Ömer'e doğru.
"Yok ya ne alakası var diyemeyeceğim defne, sen benimsin benim karımsın başkası değil herkesten sakınmak saklamak istiyorum, öyle güzelsin, öyle sıradışısın ki..."
"Böyle deme utanıyorum. Aslında belkide en iyisi benim olmamdır "ikinci şans" ayakkabısı bizim ayakkabımız başkası taşısa yarım olucak gibi geliyor. Bir şey itiraf etmek istiyorum..."
"Söyle bir tanem."
"Geçen seneki lansman... hani şu benim istifa ettikten sonra olan, ben o zaman manken olarak çıkacaktım zaten Sende sonradan öğrenmiştin mankenin ben olduğumu, Koray bey'in çektiği fotoğrafları." O gün ne olduysa bir türlü olamadı. Kismet yarınaymış demek. "
"Bu işin altındanda Neriman yengem çıktı demek ki, istifa etmen de bu yüzden di o zaman."
"Hayır,hayır bu tamamen benim kararımdı sen o gece yarısı evime kadar gelmiştin kitabı benim aldığımı öğrenmiştin sağ olsun şükrü abi söylemiş sana. Bana neden o kitabı benim vermediğimi sormuştun cevabım yoktu sana, ama kendime vardı Doğum gününde Neriman hanım azımın payını çok güzel vermişti bana açıkça "sen kimsin Ömer kim, gerçek defneyi tanımıyor bile seni ben yarattım " demişti. Çok ağrıma gitti o gün ben sana çoktan aşık
Olmuştum o zamanlar, laik olmadığımı düşündüm Yasemin hanıma verdim kitabı. Sonra da işte sen bir şeyleri yanlış mi anlıyorum demiştin ben istifa etmezsem herşey daha kötü olucakmış gibi hissetmiştim."
"Ah ben nasıl fark edemedim. Gerçi ben neyi fark ettim ki. Kendinin bir farkına varsan aslında benim kendimi sana laik bulmadığımı anlarsın. Öyle saf tertemizsin ki seni bu yüzden seviyorum güzelliğin gibi duru bir kalbin var."
"Biz böyle çok güzel olmadık mı? Sen ben aynı evin içinde ?" Konuyu değiştirmek istercesine.
"Olduk hemde en güzelinden olduk, uyuyalım mı artık yarın yorucu bir gün olacak."
"Sana sarılaraksa hemen."
"Gel buraya."
****
Küçük bir kesit oldu yazmaya vakit pek bulamıyorum kusura bakmayın umarım beğenmişsinizdir❤️🙏🏻
