Sabah olmuş bu sefer son uyanan Ömer'di yanında defne yoktu. Yüzünü ovuştura ovuştura banyoya gidip yıkadı sonra aşağı mutfağa indi burnuna gelen koku omlet yaptığını söylüyordu ona.
Mutfağa giriş yaptığında defnenin biriyle konuştuğunu fark etti. Anneannesi Ya da Nihan olabileceğini düşündü.
"Evet Selim'cim evet evlendim. Çağırmak isterdim ama biliyorsun Ömer sen..."
"Tabi, maalesef, tren? Evet tren kaçtı ne diyeyim. Geçmiş geçmişte kaldı. Sağol bu arada tebriğin için. Hoşçakal "
Selim ismini duyar duymaz dişlerini sıkmaya başlamıştı Ömer. Elleri çoktan yumruk olmuş bir yerlere vurmayı bekliyordu. Sonra başını sertçe sağa ve sola salladı, derin bir nefes aldıktan sonra mutfak masasının üstünde oturan defne'ye yanaştı.
"Günaydın sevgilim"
Yanağına bir öpücük kondurdu.
"Oh. İşte şimdi günüm aydı. Sanada günaydın sevgilim."
"Telefon'la mı konuşuyordun ?"
"Ha şey evet..."
"Kiminle ?"
"Kızmayacaksan söyleyeceğim "
Alt Dudağının sol tarafını kemirmeye başlamıştı. Suçlu çocuklar gibi bakıyordu Ömer'e"
"Neden kızayım."
"Selim... aradı tebrik etmek için yeni öğrenmiş evlendiğimizi de. Sorun yok değil mi ?"
"Sorun, olur mu Ya oho neden olsun alt tarafı eski sevgilin, nişanlı olduğunu bile bile sana asılan biri. Yok yani."
"Ama şu an hiçte öyle gözükmüyor. Gözlerin aynı o gün gibi. Baya yuvalarından çıkıcak gibi. Sen beni kıskanıyorsun baya. "
Ellerini masanın arkasına doğru uzattı biraz daha yayılır gibi oldu ayaklarını sallandıra sallandıra, yüzünde kocaman bir tebessümle duruyordu. Aynı zamanda Ömer'i sakinleştirmek istiyordu.
"Yapma şunu."
"Neyi."
"Bu hallerin, boynunu falanda bükme yana şey oluyorum."
"Ney oluyorsun?"
"Seni bu masaya yatırmamak için zor tutuyorum kendimi defne "
Defne diyişiyle defne'nin bütün algıları iptal olmuştu.
Gelen kokuyla kendine geldi.
"Allahh !! Yandı yandı yandı! Gitti omlet !"
Masadan atlayıp koştu. Kapkara dibi yanmış omletleri vardı artık ellerinde.
"E tabi defne hanım selim beyciğinizle konuşmaya dalarsanız olucak bu."
"Ne Selim'i sen dağıttın dikkatimi unuttum yoksa ben çoktan hazırlamıştım."
"Demek dikkatinizi dağıtıyorum defne hanım."
"Evet karmakarışık ediyorsun beni. Biraz önce adımı unutuyordum."
"Karışıklık güzeldir defne. Sende gel beni bir karmakarışık et."
Elini beline dolayıp kendine daha çok çekmişti.
"Ayyhh. Hmm. Çok güzel olurdu ama Geç kalıyoruz işe kahvaltıda yalan oldu. "
"Şükrü'ye söyleriz bize alır birşeyler. Hazırlanalım."
"Bugün çok zor bir gün olucak bizim için şaka maka geldi lansman günü."
"Geldi. Neyse üzerime değişip çıkarız."
~~
"Günaydın Ömer bey defne hanım "
"Günaydın Şükrü "
"Günaydın Şükrü abi, kaç kere dedim bana defne de diye ben Ömer gibi buz şelalesi miyim hanım da ne öyle ne ara hanım oldum ben "
Biraz gülüşüp Önce şirkete son karışıklıkları düzeltmeye sonra lansman mekanında son provaları yapmaya gittiler. Defile mekanında defneyi rahat bırakmayan Koray vardı.
"öyle değil böyle duracaksın kuru kız" " böyle yürü ay tansiyonumu düşürüyorsun"
"Koray bey bırakır giderim bak"
"Gidemezsin, bende kalp var"
"Oldu Koray bey bende yedim."
"Ay tamam tamam dur "
~~~~
Kuliste mankenlerin hazırlığı sürüyordu. Bir yandan da defne de hazırlanıyordu. Yanına toprak geldi bir şey söylemek için kulise girecekken yanına feryal geldi tam çaprazda kala kaldı Ömer ve feryal. Ömer defne ve toprak'a bakıyor defne Ömer ve feryale.
"Feryal hanım mı o ? Niye geldi ki şimdi desem yersiz olur"
Ömer de defnede ikiside dudaklarının içini kemirmeye başlamıştı.
Defile vakti gelip çatmıştı bile.
Selamlar olsun az yazıp atmak istedim 😊 keyifli okumalar vote ve yorumlarınızdan mahrum etmeyin beni❤️
