N'OLUR GİTME

▪6▪

Şarkı biraz kısa. Baştan alıp okuyun. Mükemmel bir parça gerçekten. Çok ilham verici..

İyi okumalar.... ♡

Gece yatakta bir o yana bir bu yana dönüp dururken, uyumak aklımın ucundan kıyısından bile geçmiyordu.

Çünkü beynim ve kalbim o kadar doluydu ki..

Kesin babam Uzay'a benim hakkımda bişey söyledi ve o da benim anlattığımla çeliştiğini görünce yalancı etiketini yapıştırdı. Ve belki de babamla konuşmalarımızı duyup benden daha da nefret etti..

O olayın üzerinden iki gün geçmişti ama ben hala uyuyamıyordum.

Ve Uzay'ı görmek istiyordum.

Saate baktığımda gecenin 2'siydi.

Olsun! Gideceğim.

Pijamamın üzerine montumu geçirdim ve başıma da bere takıp aşağı indim. Yanına gidip gerçek beni anlatmak istiyordum ona.. Çünkü hayatımda hiç gerçek dostum olmamıştı ve ilkimi ona ayırmak istiyordum..

Gecenin karanlığında hızla koşuyordum hastaneye. Çok uzak değildi 15 dakikaya kadar bahçesine gelmiştim bile.

İçeri acil kısmından girdim.

Doktorlar beni gördüğünde, selam verdi.

"Senin burda ne işin var hemde bu saatte?" Diye sordu babamın arkadaşı olan.

" Babamın odasında bişey unuttum da onu almaya geldim. Acil olduğu için de gece gelmek zorunda kaldım. Babama söylemeyin lütfen. Telaş yapmasını istemiyorum önemsiz bir şey çünkü.."

Gülümsedi. "Olur tabii söylemem. Dikkat et dönerken. Ya da dur sana bir taksi ayarlayayım"

" Yok teşekkür ederim zaten 10 dakikalık bir yol var boşuna uğraşmayın. Ben hemen giderim eve"

" Peki sen öyle diyorsan.. Hoşçakal "

Koşarak merdivenleri çıktım.
Babamın odasının çaprazındaki kapıya baktım. Orası Uzay'ın odasıydı.

Sessizce kapıyı açtığımda, sırt üstü yatıyor ve sanırım uyuyordu.