Sabaha kadar gram uyku uyumamış, sadece öylece uzanmıştım. Uzay orda bir başına yatarken, nasıl olur da rahatça uyurdum ki? Saat 9'a geliyordu. Uzay'ı 12'de görebilecektim ama şimdiden gitmek istedim. Ona ne kadar yakın olursam, kendimi daha iyi hissedecektim.
Kalkıp dolabın karşısına yürüdüm. Üzerime öylesine bir krem bir kazak ve siyah bir pantolon geçirdim ve üzerine de deri ceket. Sivri sivri çıkmış saçlarım, kendi halindeydi zaten. Evden çıkıp yürümeye başladım. Hastaneye gitmeden önce, Uzay için bir kitap almak istedim. Bir şiir kitabı...
Gördüğüm ilk kitapçıya girip, Nazım Hikmet'in toplu şiir kitabını istedim. O odasında olmasa da, onun için alıp kitap çekmecesine koyacaktım. Geldiğinde mutlu olurdu...
Elimde poşetle çıktım kitapçıdan. Yorgun hissediyordum kendimi. Güçsüz, tükenmiş... Ama ayakta kalmak zorundayım. Uzay için bunu yapmak zorundayım. Hastaneye geldiğimde, ilk olarak Uzay'ın odasına girdim. Bomboş oluşu öyle koydu ki...
Normalde olsa ya camın kenarında olurdu ya da yatakta uzanmış bir vaziyette bulurdum onu. Ama oda boştu. Uzay yoktu.
Yine ağlamak istemiyordum ama gözyaşlarım akıyordu işte. Elimdeki kitap poşetini kenara koydum. Sessizce yatağına oturdum. Çarşafın üzerinde elimi gezindirdim. Çok değil, birkaç gün öncesi bu yatakta uyuyordu.. Kenardaki komodinin üzerinde duran lacivert şapka duruyordu. İkimizde de olan şapka...
Alıp burnuma götürdüm ve kokladım. Belki kokusunu duyumsarım diye... Şapkayı göğsüme bastırıp yastığına koydum başımı. Burnuma gelen o kokuyla, bir hıçkırık kaçtı dudaklarımdan. Yastığa yüzümü gömdüm. Kokusu öylesine belirgindi ki, öylesine keskindi ki...
"Burdasın sanki. Başımı göğsüne yaslamışım gibi... Kokun burda..."
Uzunca bir süre burda kaldım kokusunu çektim içime. Ardından kalktım ve odadan çıktım. Görmek istiyordum onu. İyi mi, ağrısı sancısı var mı bilmek istiyordum.
Az sonra koridorun başında Tuğçe göründü. Yanıma gelip oturdu.
"Nasılsın Gece?" diye sordu.
Yüzüne baktım. Cidden nasıl olduğumu görmüyor muydu? Nasıl acı çektiğim, nasıl mahvolduğum belli olmuyor muydu yüzümden, bakışlarımdan.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
N'OLUR GİTME
ChickLit"Bir şey soracağım.." "Sor" "Bu sabah ölüm haberimle uyansan ne yaparsın?" "Tekrar uyurum.." " Vay be.." " Ve bir daha uyanmam"
