N'OLUR GİTME

▪24▪

Şarkı ile beraber okuyunuz...
Medyadaki resim Uzay ve Gece. ( Temsili)

Uzay'la olan son konuşmaların ardından, onunla vedalaşıp eve gitmek istediğimi söylemiştim. Yorgun hissediyordum çünkü. Şu an ise ayaklarımı uzatmış yatıyordum. Geceyarısı olmuş olmasına rağmen, bu yorgunluğumla bile bir türlü uyuyamadım.

Acaba Uzay şu an ne yapıyordu? Uyuyor muydu yoksa uyuyamamış mıydı? Onun yanında olmadığım her anı, nasıl olduğunu düşünmekle geçiriyordum. Hayat bizi sınıyordu belki, bilmiyorum. Sabrımızı mı ölçmek istiyordu, yoksa hayat bizi mutlu etme taraftarı mı değildi?

Uzay ve ben... Hayatın dışladığı iki yaralı bedendik. İkimiz de bir yerde ailemizle sınanıyorduk. Ama onun omuzlarında daha büyük derdi vardı. Her konuda yıpratan, gücünü kuvvetini elinden alan bir derdi. Kanser; onu benden, dünyadan koparmaya çalışıyordu, amacı buydu. Ama Uzay öyle direniyordu ki. Öyle savaşıyordu ki bu kanserle. Bazen umudunu yitiriyordu. O zamanlar Uzay'a çok kızıyorum, çünkü biliyorum. Uzay yaşamak istiyor. Onun hayalleri var. İşte bu yüzden kızıyorum ona. Çünkü ölmek istemiyor.

Yalnız hissediyor kendini biliyorum. Ailesinden kimsenin onun için endişe duymaması onu mahvediyor. Elinden bir şey gelmeyeceğini de biliyor işte bu en zoru.
Asla yalnız hissetsin istemiyorum. Asla kendini bu yolda tek zannetsin istemiyorum. Çünkü değil. Ben onunlayım hep. Ben her daim, yanındayım. Bazen zorlanıyorum, evet. Ona aşıkken, onu her şeyden çok severken bunu belli etmemeye çalışmak çok yoruyor. Ama buna mecbur olduğumu biliyorum. Çünkü beni sevmeyeceğini de biliyorum.

Beni seviyor. Bunun farkındayım ama onun sevgisi benimki gibi değil. Dost olarak seviyor, yanında olan birisi olarak görüyor ama o şekilde asla görmüyor. Bu canımı çok yaksa da, yine de hep kendi içimde yaşıyorum. Ona belli edersem, bu kez hem o hem ben üzüleceğim bunu da biliyorum.

Telefonumun zil sesini duyduğumda, kalkıp orta sehpanın üzerinden aldım. Ekranda Uzay'ım yazıyordu. Gülümseyerek açtım telefonu.

"Gece! Yardım et...-" Ve ardından gelen öğürme sesi. Ses tonu yerimde dikleşmeme sebep oldu.

"İyi değilim bana bir şeyler oluyor her yanım ağrıyor, canım yanıyor. Yoğun bakıma girmek istemiyorum."