Sabahın köründe uyandığımdan, balkonda oturmuş etrafı izliyordum. İnsanlar daha yeni yeni güne başlıyordu. Kimisi daha apartmandan yeni çıkıyordu. Telefonumu cebimden çıkarıp bi şarkı açtım ve masaya bıraktım. Avucumun arasındaki kahve içimi ısıtırken, bir yudum aldım. İçimde yine bir sıkıntı vardı. Uzay'ı merak ediyordum.
Onun beni affetmesini istiyordum.Kahvemden son kalan yudumu içtim. Şarkı da son nakarata girdi.
Kahvem bittiğinde, şarkıyı söyleyen adam da sustuğunda, kalktım. Fincanı mutfağa bırakıp odama geçtim. Üzerime kot şort, siyah bir tişört giydim ve sırt çantamı alıp kendimi attım dışarı. Sokakları dolaştım. Vitrinlere bakındım. Ama hep gözüm Uzay için bir şeyler arıyordu sanki..
Gülümsedim kendi kendime.. Ardından bir tane kitapçıya girdim ve onun için kitap bakmaya başladım. Beğenebileceği tarzda kitapları seçip kolumun altına sıkıştırdım ve sırt çantamdan parayı çıkarttım. Kasaya gidip parasını ödeyip çıktım kitapçıdan elimde poşetle. 3 tane kitap almıştım ona. Birisi aşk romanı, diğeri çizgiroman, diğeri de klasik bir roman.
Deniz kenarına geçip, güneşin vuruşuyla parlayan denizi izledim. Kimi insanlar balık tutuyordu, kimileri benim gibi oturuyordu.
Az sonra önümden el ele tutuşan bir çift geçti. Gözlerim buğulanırken, yutkundum. Uzay'la bende böyle olabilir miydik acaba? Benim ona hislerimi bilse, nasıl tepki verir Allah bilir.. Hiçbir zaman onun da beni sevebileceği gerçeğini aklıma getirmedim hep tek taraflı aşka alıştırdım kendimi. Çünkü o beni sevmezdi ki..
Olsun be.. Sevmesin ben onu o da beni sevsin diye sevmedim ki.. O beni sevmese de olur..
Yerimden kalkıp yürümeye başladım. Gideceğim yer belliydi. Beynimin navigasyonu nereye gidecegini biliyor, ayaklarıma gideceği yeri söylüyordu..
1 saat kadar yürümenin ardından, Onkoloji hastanesinin önündeydim. Elimdeki kitaplara bakıp gülümsedim ve hastaneye doğru yürüdüm. Bu hastanede neler yaşamıştık onunla çok değil birkaç ay önce..
İçeri girdiğimde, babamı görebileceğim gerçeği umrumda bile değildi. Onunla arama öyle bir set çekmiştim ki, bana müdahele etmeye cesaret bile edemezdi. Bu zamana kadar nasıl susmuşum kendime de şaşıyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
N'OLUR GİTME
ChickLit"Bir şey soracağım.." "Sor" "Bu sabah ölüm haberimle uyansan ne yaparsın?" "Tekrar uyurum.." " Vay be.." " Ve bir daha uyanmam"