N'OLUR GİTME

▪29▪

Merhaba! Ben geldim...

Evet yeni bölüm sonunda geldi.. Biliyorum çok uzun zaman oldu çok beklettim ama geçerli bir sebebim var elbette... Neyse, daha fazla uzatmıyorum ve sizi bölümle baş başa bırakıyorum...

-ŞARKI İLE BERABER OKUMANIZI TAVSİYE EDİYORUM.-

İyi Okumalar...

Nefesim kesilircesine hızlı hızlı koşmuş ve Uzay'ın odasının önüne gelmiştim. Kapıyı açtım ve odaya attım kendimi. Yatağında, kolunda serum, ağzında oksijen maskesi ile yatıyordu. İyiydi. Burdaydı!

"Uzay!" dediğimde, elini kaldırıp maskeyi indirdi. "Gece'm..." dedi tir tir titreyen sesiyle. Elimdeki poşet yere kayıp düşerken, yanına koştum. Gözyaşlarım durmaksızın akıyordu, umrumda değildi hiçbir şey.

Yanına oturdum. Dokunmaya, sımsıkı sarılmaya kıyamadım o an. Titrek bir nefes alıp yanına uzandım yavaşça.

Elimi usulca yanağına koydum. Gözlerini kapadı huzurla. "Seni çok seviyorum..." diye fısıldadım kulağına. O da elini kaldırıp yasladı yanağıma. Ve hafifçe yaklaştım ona doğru. Gözleri alev alevdi, aşkı ile parlıyordu. Dudaklarımız arasında birkaç santim kala, durdum. Durdum ve baktım o dolgun dudaklarına. Öpse miydim acaba?

Kendimi durdurabilir miydim? Ona bu kadar hasretken, ona bu kadar susuzken, kana kana içmeden bırakabilir miydim?

Elini enseme koydu ve aradaki boşluğu kapattı. Dudakları dudaklarımdaydı artık. Hafifçe öptü önce. Küçük bir buseydi. Sonra derinleşti. Ellerim yanaklarındaydı, gözyaşlarım akıyor dudaklarımızda tuzlu tadını bırakıyordu.

Ayrıldığımızda, alnımı alnına koydum.

"Artık beni bırakma Uzay. Beni ardında gözü yaşlı bırakma. Acıdan iki büklüm bırakma..."

Ağlıyordu Uzay. Bana sımsıkı sarıldı. "Bende çok korktum Gece. Seni bırakacağım sandım çünkü bu kez çok kötüydü, bu en kötüsüydü. Sen yanıbaşımda ağlarken, ben öleceğimi düşünüyordum... Ve o anlarda, ben acıdan değil, seni bırakacağım diye korkuyordum."

Gözyaşlarını sildim ve yanağını öptüm.

"Böyle konuşma..."

Başını olumsuz anlamda salladı. "Yoğun bakım günlerinde çok düşündüm. Bencillik ediyorum dedim. Gece'yi üzüyorum, ben öleceğim ve o benim acımla yaşayamaz dedim. Bana olan aşkını görebiliyorum, gözlerin seni ele veriyor. Bana bir şey olursa hayatına devam edemezsin, hayatına kimseyi almaz kendi kabuğuna çekilirsin. Sen küçük bir kız gibisin Gece. Küçük ve bana bağlı bir kız... Her gün gelip başımda ağladığın zamanlarda, yerin dibine girmek istedim. Senin her gözyaşın benim canımı paramparça etti. Sen öyle ağlarken...." dedi ve durdu. Sesi titriyordu, daha fazla konuşacak gücü kendinde bulamadı ve sustu.