The Virgin Mary [Edelbario Series#1]

KABANATA 48

Nasa Eroplano kami ngayon at hinihintay ang paglipad nito.

Nung una ay nagdadalawang isip pa akong umalis dahil naiiyak at nalulungkot ako dahil iiwan ko ulit ang Gregoria. Naiyak nga si Ante dahil mamimiss niya ako. Ang ma alingaw-ngaw na boses ni Becky ay nanatiling nasa tenga ko hanggang ngayon. Siguro ay may mga bagay talagang kailangang iwan para sa maganda kong kinabukasan sa Manila.

Yakap-yakap ko si Matteo habang natutulog sya saking balikat. Ibinaba ko ang noo ko at tanging hinanuk at idlip lang ang naririnig ko mula sa kanya. Ang kanyang suot na salamin ay mas lalong nagpapa gwapo sa kanyang perpektong mukha.

Tumagilid ako ng kaunti saka pasikreto ko syang hinalikan sa pisnge ng ilang segundo. Babalik na sana ako sa pagkakaayos ng upo ng bigla niyang hinila ang batok ko saka ako siniil ng halik.

Bawat sulok ng aking labi ay inaangkin niya. Gusto ko syang itulak dahil nasa Eroplano kami subalit nagustohan ko. Para akong hinihila sa halik niya kaya hinawakan ko ang mukha ni Matteo saka sya binalikan ng halik.

Ang kanyang salamin ay nababang-ga na saking ilong. Ang kanyang malambot na labi ay ramdam na ramdam ko ang lamig.

"Excuse me Ma'am / Sir." May narinig kami ngunit hindi namin iyon pinansin. "Ahem.... Excuse me." Humiwalay kami sa halik ni Matteo saka lumingon sa nakatayong babaeng sterwardess sa harap namin. Literal itong napalunok at titig na titig ito kay Matteo. "Im sorry for errupting Ma'am and Sir. You need to insert the seat belt as the plane flies. Thank you!" Taas kilay nitong huling sabi bago kami tinalikuran.

Nakakahiya dahil nahuli niya kaming nag hahalikan at dito pa talaga namin ginawa. Humagik-ik ako kaya tumawa ng mahina si Matteo saka ako hinalikan sa noo. Sumandal ako sa kanyang dibdib ng nakangiti parin.

"Baby?" Tumingala ako sa tawag niya. Ang kanyang mukha ngayon ay naging seryoso. "Promise me you will never leave me no matter what happens to us. Promise me you will never stop loving me. Pagbalik natin sa Manila ay huwag na huwag kang aalis na hindi ako kasama. Stay at the bar then wait me when i pick you up. Please baby can you do that for me?" Natigilan ako sa paghinga sa sinabi niya. Hindi ko alam kong ano ang punto niya pero kinakabahan ako. Bawat bitaw niya na salita ay nag-aalala ako. "Please Mary, i wan't you to stay away from Venus and her friends. Ayaw kong mapahamak ka." Dugtong niya saka ko sya niyakap ulit ng mahigpit. Kong ano man ang kalalabasan ng relasyon namin ay kailangan kong sundin si Matteo. "I want you to trust me okay?!" Saad niya na ikinatahimik ko.

"Pangako Matteo, mamahalin kita kahit anong mangyari. Hindi ako mag sasawang mahalin ka araw-araw. Pangako!" Pumikit ako saka isinubsob ang aking mukha sa kanyang leeg. Narinig ko ang munti niya hininga kaya mas lalo akong nag-aalala. Siguro ay alam ito ng pamilya niya .Siguro ay alam ni Venus na kasama ko si Matteo ngayon. Alam ko ring galit na galit sila.

"Sleep first I will wake you up when we arrived." Halik niya sa noo ko bago dahan-dahang bumagsak ang mata ko.

Lagi paring gumugulo sa isipan ko ang sinabi niya. Kong ano man ang balak ni Matteo ay kailangan kong mag tiwala sa kanya.

Nang makabalik kami sa Manila ay agad akong hinatid ni Matteo sa bar. Dumiretso narin sya sa opisina dahil ilang araw syang nawala. Pagpasok ko palang sa silid ay bumungad sakin ang mga kaibigan kong literal na nakanga-nga. Ang kanilang mukha ay gulat na gulat na para bang multo ako sa paningin nilang lahat.

"Oh my gosh!" Si Ivony.

"Oh my ghad," si Jessica.

"Oh my gosh! Oh my ghad!" Si Grace saka ito tumakbo palapit sakin. Niyakap niya ako ng mahigpit saka sumunod ang dalawa at sumali din ito sa yakapan namin.