The Virgin Mary [Edelbario Series#1]

KABANATA 56

Papunta kami ng hospital. Sobrang bilis ng tibok ng puso ko. Hindi ko alam kong anong itsura niya at kong kamukha ko ba sya. Bawat pintig ng aking puso ay nagpapakaba sakin. Naramdaman ko nalang ang kamay ni Rocky sa kamay ko saka niya iyon hinawakan ng mahigpit.

"Im here dont worry," Sambit niya saka ako dahan-dahang tumango. Natatakot lang kasi ako dahil baka hindi sya maniniwala at hindi niya ako kayang tanggapin. Sana ay mali ang kutob ko na kanina ko pa naiisip. Sana ay maling tao lang ang napagkamalan ko.

Nang makarating kami sa Ching Hospital ay mas lalo akong kinabahan. Ang pintig ng puso ko ay mas lalong bumilis ang tibok nito. Halos hindi ko maramdam ang sahig dahil sa pamamanhid ng aking tuhod. nagtungo kami sa information desk.

"Excuse me miss. Can you please check the room number of Mr. Franciso?" Sumulyap sakin si Rocky dahil hindi ko rin alam kong anong apelyido niya.

"Yes Sir? What is the last name?" Naghihintay ang babaeng nurse sa maaring dugtong ni Rocky.

"Miss baka pwede mong tignan lahat ng patient sa list na nag-ngangalang Francisco."  Kumunot ang noo ng babaeng nurse sa sinabi ko. Ang kanyang mukha ay may guhit na iritasyon.

"Im sorry ma'am pero pinagbabawalan po kaming gawin yan." Hamon niyang sagot na may galit.

"Miss kailangan naming makita ang taong nag ngangalang Francisco. Please." Sabi ko na ikinailing niya ulit. Nakagat ko ang labi ko dahil pinipigilan kong sumagot dahil alam kong mali parin itong ginagawa namin.

"Im sorry po ma'am. Pero bawal po sa hospital po yang hiningi nyung pabor. Pwede na po kayong umalis kong hindi nyo rin naman kilala kong sino ang bibisitahin nyo dito." Naikuyom ko ang aking kamao sa galit. Gusto kong magalit pero wala ako sa tamang lugar. Nagbuntong hininga ako saka pilit inaayos ang sarili.

"Miss," Padabug kong hinampas ang aking kamay sa counter. Nagulat sya sa ginawa ko kaya literal syang napatuwid ng upo. "Mahirap ba ang hinihingi kong pabor? Hindi mo ba talaga ako papayagang makita ang tunay kong ama? Ilang taon ko syang hindi nakilala kaya ito na ang pagkakataong makilala ko ang tunay kong ama. Pano kong sa mga sa mga oras na ito ay may nangyayari ng masama sa kanya, tapos hindi ko manlang sya nakita, nakilala at nakausap manlang. Miss hindi mo alam kong pano mawalan ng isang ama. Hindi ko sya kilala at lalong hindi ko alam kong anong tunay na pangalan niya. Please miss kahit ikaw lang yung tulay para makilala ko ang tunay kong ama." Humikbi ang nurse sa sinabi ko. Ang kanyang luha ay isa-isang tumulo. Narinig ko ang mahinang tawa ni Rocky sa gilid ko kaya sinamaan ko sya ng tingin. Seryoso ako dito at walang bahid na tawa.

"Ma'am im sorry po," Hikbi niya. "Sandali lang po ma'am i chi'check ko po." Dali-dali niyang pinunasan ang kanyang luha saka humarap sa kanyang computer. Bahagya akong ngumiti saka sumulyap kay Rocky na nakangiti.

"Nakalusot ka dun ah," Bulong niya. Hindi ko alam kong matutuwa ba ako sa ginawa ko dahil gusto ko lang talagang makita ang tunay kong ama.

"Ma'am baka po si Mr. Francisco Villa Vieste ang hinahanap nyo." Masayang saad ng nurse kaya lumundag ang puso ko. Tila nanigas ang katawa ko sa narinig.

Hindi totoo ito!

"Villa Vieste?" Gulat kong saad. Naalala ko na sya, kaya pala kay gaan ng pakiramdam ko sa kanya.

Ang pintig ng aking puso ay nagpapabingi sakin. Tila namamawis ang kamay ko sa narinig. Sya yung naging kaibigan ko sa bar yung may sakit na cancer. May namumuong luha sa mata ko. Ganon ba ka liit ang mundo para pagtagpoin kami?