The Virgin Mary [Edelbario Series#1]

KABANATA 45

"Bakit ka nandito?" Bahagya akong umatras kaya naningkit ang mata niya.

"You ask me why I'm here? Did you ever ask yourself that im worried and you leave me without saying goodbye?" Galit nitong sabi bago inabot ang kamay ko ngunit umatras lang ako.

"Bakit naman ako magpapaalam sayo?" Hamon ko kaya kumunot ang kanyang noo. Kitang-kita sa mukha niya ang pagod dahil sa byahe.

"What is your problem? Why did you leave me? Tapos hindi ka manlang nag paalam sakin?" Kunot noo niyang wika. Umiwas ako ng tingin bago nagbuga ng iilang hininga. Kinakabahan ako, halo-halo ang nararamdaman ko ngayon. Sya pa ang may ganang magalit sakin?

"Tanongin mo ang sarili mo kong anong problema," Bulyaw ko habang nililibang ang sarili sa kakaayos ng paninda. Itinulak ko si Becky kaya napaatras ito. Kanina pa sya tulala habang nanunuod saming dalawa ni Matteo.

"How do I ask myself, if I do not know the reason of your departure, Mary." Matigas niyang english. Sumulyap ako sa kanya saka ito tinaasan ng kilay. Bigla nalang pumagitna si bakla habang  ibinahagi ang kanyang magkabilang kamay.

"Tika lang huh, wait lang. Pause muna guys huh? Stop it muna." Palipat-lipat ang tingin niya saming dalawa. "Okay play na," Buntong hininga niya. "Hello papa poge. Im Becky with a Y, im Mary's bestfriend. Hindi ko alam kong anong kwento nyo huh? Pero sino ka ba?"

"Im her boyfriend," Literal na nagulat si Becky sa sinabi ni Matteo. Ang kanyang ngiti ay naglalaro at parang hindi makapaniwala sa narinig.

"Omyghad? Ikaw yung sinasabi niya sakin?" Siniko ko agad si Becky sa sinabi niya. Nahuli ako ni Matteo kaya agad ko syang inirapan.

"Bakit ano bang sinabi niya sayo?" Hinila ko si Becky saka ko sya itinabi sakin. Kinurot ko sya mula sa tagiliran kaya napaurong ito ng ilang ulit.

"What did she say to you?" Ulit ni Matteo. Nakagat ko ang labi ko saka sumambit sa usapan.

"Bakit ka pa kasi pumunta dito? At isa pa ang layo-layo dito tapos natunton mo ako? Nababaliw ka na ba Matteo?" Galit kong saad kaya bumagsak ang mata niya sa kamay ko. Alam kong gusto niya iyong abotin kaya agad ko iyong itinago saking likuran. Ayaw kong mag pahawak sa mga oras na to. Nag-iinit ang ulo ko.

"Hindi mo alam kong pano mo ako binaliw nong nalaman kong umalis ka. You dont know how worried i am." Para akong nang hina sa sinabi niya. Ang puso kong pinalilibotan ng iilang tinik at sinasaktan niya lang ako sa bawat binitawan niyang salita. "I'm insane when you lose." Kiniliti ni Becky ang tagiliran ko tila kinikilig.

"Ay iba te, englishero ang boyfriend mo huh." siniko ko agad si Becky kaya natahimik sya.

"Umuwi kana sa Manila," Bugaw ko kaya nanlaki ang mata ni Becky. Agad syang pumagitna saming dalawa.

"Ay baklabesh iba ka rin ano? Hindi ka ba naaawa sa kanya? Kararating lang ng tao pinapauwi muna agad? Hindi mo ba naiisip na galing iyan sa byahe." Sermon sakin ni  Becky. Sumulyap ako kay Matteo at kita sa mukah nito ang pagod. Kumuha ng upoan si Becky at inilalayan umupo si Matteo mula dun. "Papa poge umupo ka muna huh? Huwag kang mahiya. Hindi nga nahiya tong mga paninda kong isda sa sobrang lansa." Umupo si Matteo na may tawa. Natatawa sya kay Becky.

Umiwas ako ng tingin saka nag simulang pumaypay.

"Hoy bakla..... Ang gwapo ng boyfriend mo huh? Ginayuma mo ba yan?" Bulong sakin ni Becky na ikinaasar ko.

"Mukha ba akong mang gagayuma?" Taas kilay ko sa kanya kaya agad itong nag peace sign sakin. Sumulyap ako kay Matteo, panay linga niya sa buong paligid at tila namamasid.