The power of true love

Hoofdstuk 9 (Tine)

"En bevalt het papierwerk een beetje na een paar weken niet te komen werken?" grap ik. "Tja, papierwerk moet ook gedaan worden hé." lacht Andy. "En omdat het mijn eerste werkdag is na lange tijd afwezig te zijn. Hij zal me misschien nog wat tijd willen gunnen om terug te wennen aan alles." gaat hij verder. "Daar heb je wel gelijk! Maar met de nodige steun en de juiste aanmoedigingen zal je wel rap wennen hoor." zegt Tine met een knipoog. "Laat ons hopen!" reageer ik glimlachend. Na onze korte koffiepauze gaan we verder met de rest van het papierwerk. Er is nog heel wat te doen, maar het vlot en daar ben ik blij om.

Ik neem de voorlaatste pv van de stapel papieren die op onze bureau ligt. Eindelijk is het einde in zicht, denk ik bij mezelf. Op dat moment komen Floor en obi het kantoor binnen. "Eindelijk etenstijd!" hoor ik Floor zeggen. Ik kijk op het computerscherm dat aangeeft dat het 12u00 is. De tijd is voorbij gevlogen, zelfs met al dat papierwerk voor mij neus. Andy heeft onze laatste pv afgewerkt en staat recht. "Kom!" zegt hij. "Voor ons is het ook tijd om iets te eten. Ik rammel van de honger." Ik glimlach bij deze woorden en we lopen samen naar de vergaderruimte waar iedereen geleidelijk aan samen komt om iets te eten. We zitten met z'n allen gezellig aan de tafel wat bij te kletsen over onze werkdag of het privéleven, al is Andy bij dat laatste vrij stil wat ik ook wel begrijp. Terwijl we met z'n allen samen zitten zie ik de tweede ploeg het kantoor binnenwandelen. Nu pas besef ik weer dat ik mijn spullen nog moet ophalen voor onze meerdaagse uitstap. Ik blijk gelukkig niet de enige te zijn als ik zeg dat ik nog snel over huis ga om mijn spullen op te halen. Ook Robin, Floor, Eric en Andy moeten nog naar huis. Ik ga me samen met de vrouwelijke collega's omkleden. "Tot straks!" roep ik hen nog na wanneer ik het gebouw verlaat en wandel daarna verder naar de parking. Ik stap in mijn wagen en ik stuur nog snel een sms'je naar mijn moeder met de vraag of Rafaël voor een paar dagen bij hen mag blijven slapen omdat ik voor 2 nachten op teambuilding ga. Niet veel later krijg ik eens sms'je terug van mijn moeder waarin staat dat het geen enkel probleem is voor haar.  Met een gerust hart vertrek ik huiswaarts.