Geklop op de kamerdeur doet me uit mijn slaap wakker schrikken. "Andy, opstaan!" Mijn moeder staat aan de kamer te roepen, juist zoals vroeger. "Jaja, ik kom!" roep ik nog half versuft. Ik zucht en sluit opnieuw mijn ogen.
"Andy, kom jongen, opstaan! Ik ben je al eens komen wakker maken!" zegt mijn moeder terwijl ze het deken van me aftrekt. Een rilling van koude overvalt me. "Mams alsjeblieft, ik lig hier in mijn onderbroek!" zeg ik terwijl ik het deken terug over me heen trek. "Denk je dat ik je vroeger niet genoeg in je onderbroekje gezien heb?" proest ze. Ik rek me uit voor ik de lakens van me afgooi en maak daarna aanstalten om naar beneden te gaan wanneer ik mijn pyjama broek aandoe. Een berichtje van Tine weerhoudt me nog even om naar beneden te gaan.
Tine: "The big day! :D Ik kan niet wachten om je terug te zien! <3"
Andy: "Ik kijk ernaar uit om de mooiste vrouw van de hele wereld straks te bewonderen! ;) <3"
Tine: "Vergeet dan geen ja te zeggen he terwijl je me bewonderd! :p <3"
Andy: "Haha tuurlijk niet! <3"
Met mijn gsm bij de hand loop ik de trappen van mijn ouderlijk huis af. "Goeiemorgen jongen!" roept mijn tante vrolijk wanneer ik aan de ontbijttafel plaatsneem. Ik begroet haar terug terwijl ik een boterham met choco klaarmaak. "Niet te zenuwachtig?" vraagt mijn peter wanneer hij ons vervoegd heeft. "Dat valt nog mee. Ik kijk er vooral naar uit om mijn Tine terug te zien vandaag!" antwoord ik happy. Na het ontbijt neem ik nog snel een douche voor ik me in mijn trouwpak wring. Mijn moeder heeft mijn kostuum netjes opgehangen aan de handdoekhouder. Ik ben zo benieuwd hoe Tine er straks gaat uitzien! Oogverblindend, zoals altijd waarschijnlijk. Rafaël gaat straks ook een klein kostuumpje aanhebben, ik ben eens benieuwd! Ik kleed me uit en ga onder de lekker warme douche staan. Ik was me dubbel zo goed als anders. Nadat ik nog even rustig geniet onder de douche draai ik de kraan dicht en droog ik me snel af. Ik doe mijn kostuum aan en spuit flink wat aftershave op. Ik steek mijn haar mooi omhoog met heel wat gel, hij moet het namelijk een hele dag volhouden. Mijn kostuum bevat een das wat ik op zich niet erg vind. Ik scheer mezelf en dubbelcheck elk stukje om te zien of ik geen haartje heb laten zitten. Terwijl ik mezelf in de spiegel aanschouw denk ik aan Tine. Wat zou ze aan het doen zijn? Zou ze haar trouwjurk al aanhebben? Zijn ze haar haar of make up aan het doen? Zou ze zenuwen hebben? Een zacht kriebelend gevoel ontstaat in mijn buik wanneer ik aan haar denk. Na meer dan 12u zonder haar verlang ik nu toch echt wel om haar terug in mijn armen te sluiten. Gelukkig moet ik hiervoor niet lang meer wachten. Vandaag wordt onze grote dag, ik kan het nog steeds niet goed opvatten... Straks is Tine niet zomaar mijn vriendin, neen, dan is ze mijn vrouw! Eens ik beneden kom barst mijn moeder in tranen uit. "Andy!" snottert ze. Ik stap naar haar toe en neem haar in mijn armen. "Wat is er mams?" vraag ik rustig. "Naar deze dag heb ik mijn hele leven uitgekeken, mijn enig kind gaat trouwen!" snikt ze. "Zo gaat dat he, kleine jongens worden groot!" zeg ik. Ze glimlacht door haar tranen en begint dan tegen mijn peter en tante. Mijn moeder snelt naar boven om zich klaar te maken. Om tien uur word ik in de kerk verwacht, en Tine arriveert een paar minuten later. Mark heeft beloofd dat hij de ringen heeft. Ik zal hem nog maar een berichtje sturen!
Andy: "Vergeet die ringen niet he makker! Of het gaat uwe beste dag niet zijn!"
Mark: "Gene paniek maat, ze zitten al veilig opgeborgen!"
Dat stelt me al geruster... Met mark weet je namelijk nooit. Ik stuur Tine ook nog even een berichtje.
Andy: "Hoe gaat het daar? Ik kan echt niet wachten om je te zien! <3"
Tine: "De stress is hier toegeslagen, maar vooral bij mijn ouders dan ;) Ik ben zoals altijd de rust zelve. Ik heb mijn kleed al aan en momenteel wordt mijn haar gedaan! <3"
JE LEEST
The power of true love
FanfictionM'n moeder heeft me ooit gezegd: 'Onderweg zijn is beter dan aankomen.' Dat snapte ik nooit. Ik dacht dat er maar één weg bestond om te worden zoals je wilde zijn. Maar daarom hoef je alle andere wegen niet af te zweren. Ik weet nu dat het erop gaa...