The power of true love

Hoofdstuk 33 (Tine)

Met Andy aan mijn zijde schrik ik wakker van het geluid van de wekker. Een koud gevoel onstaat waneer hij zijn arm van mijn lichaam verwijderd om het irritante geluid uit te zetten. Voorzichtig draai ik me richting Andy. "Goeiemorgen schat!" zeg ik zacht wanneer hij zich terug tot mij richt en ik druk mijn lippen op de zijne. Voor het eerst sinds twee weken moeten we terug gaan werken. Ik kijk ernaar uit op de collega's terug te zien en gezellig wat te kletsen over de voorbije dagen, maar langs de andere kant was ik het rustig samenzijn met Andy en Rafaël wel al gewoon aan het worden. Met enige tegenzin kom ik dan ook het bed uit en maken we ons klaar voor onze eerste werkdag als man en vrouw.

Het is al bijna acht uur wanneer we de parking van het politiekantoor oprijden. Dit keer is het niet Andy's schuld dat we te laat zijn. Het is eerder een vooraf bedacht plannetje om als laatste de vergaderruimte binnen te komen. Aangezien het onze eerste werkdag is na de trouw en de huwelijksreis zijn we bewust wat later van thuis uit vertrokken. Met een taartdoos in de hand lopen we het gebouw binnen. Zoals verwacht is iedereen al in de vergaderruimte aanwezig en ook de commissaris zit al op ons te wachten om de takenverdeling mee te geven. "Ah daar is ons pasgetrouwd koppeltje se!" zegt Eric wanneer we in de deuropening verschijnen. We begroeten hen met een glimlach en lopen daarna verder de ruimte binnen. "Hoe was de huwelijksreis?" vraagt Brigitte enthousiast. "Fantastisch, echt waar! De Malediven is een prachtig eiland en er zijn heel wat romantische plekjes!" reageer ik vrolijk. "En u gezelschap?" vraagt Floor lachend. Ik glimlach haar toe en kijk daarna in Andy's richting. "Die was het meest geweldige van de hele reis!" antwoord ik terwijl ik Andy diep in de ogen kijk. Zijn ogen schitteren en hij drukt zijn lippen op de mijne. "Ja lap, nog geen vijf minuten op kantoor en tis al van dat!" zegt Obi lachend. "Ja jongen, das de liefde he!" reageert Andy met een knipoog. Na dat iedereen zijn taak heeft gekregen beginnen we aan het werk.

"Dispatch voor alfa 210!" klinkt het door de radio. "Alfa 210 luistert!" antwoord ik. "Alfa 210 begeef u naar de supermarkt in de Lodewijckstraat. Er zijn daar twee dames aan het bekvechten en dit verstoord de andere klanten." "Begrepen over!" "Allee, het zijn weer vrouwen zenne!" lacht Andy. "Hela, het zal gaan he meneertje!" zeg ik terwijl ik op zijn been klop. Ik begin te lachen. "Ik heb ook ooit eens staan bekvechten in een winkel, maar dat kwam omdat ik mijn gelijk niet kreeg van die vrouw die daar werkte. Ik zocht een bepaald soort kruiden en zij bleef maar zeggen dat het niet bestond. Maar het was zo een chichi madam die dacht dat ze beter was dan mij. Dus ik heb mijn mond even opengetrokken tegen dat achterlijk wijf..." zeg ik. "Foei mevrouw Kissling! Ik zou u toen moeten oppakken wegens orderverstoring!" zegt Andy terwijl hij in mijn zij port. "Het zal gaan he inspecteur Peelman!" lach ik. Ik zet de blauwe op en Andy rijd snel naar de supermarkt. "Amai, ik hoor ze tot hier roepen!" zucht Andy. Als we binnenwandelen staat de baas van de supermarkt ons al op te wachten. "Ja, dank u om zo snel mogelijk te komen! Ze staan daar achter bij de zuivelproducten, en ik heb net glas horen vallen dus ik denk dat het er wel redelijk heftig aan toe gaat!" zegt hij snel. Andy en ik lopen naar de aangewezen plek. "Politie, stop daarmee!" roep ik. De dames doen gewoon voort. Rond hen liggen glazen flessen melk in duizenden stukjes kapotgeslagen. "Stop! Waar denken jullie dat jullie mee bezig zijn?!" roept Andy. De ene vrouw rolt met haar ogen en pakt nog een fles melk uit de koeltoog. "Ik dacht het niet!" roep ik terwijl ik me op de vrouw stort en haar tegen de grond duw. Andy kijkt naar de andere vrouw. "Ca va?" vraagt hij. Ze knikt maar ziet er toch duidelijk geschrokken uit. Andy pakt de andere vrouw van mij over en duw haar tegen de muur. "Gaan we rustig zijn?" vraagt hij. Ik neem de ander vrouw vast. De vrouw die Andy vast heeft spartelt wild rond zich heen. "Mevrouw, we weten allebei dat van ons twee ik de sterkste ben, dus ik denk dat het in uw voordeel speelt als u meewerkt!" zegt Andy boos. Uiteindelijk staat de vrouw stil. "Armen en benen spreiden, mijn collega gaat u fouilleren!" zegt hij. Ik fouilleer de vrouw. "Niets!" zeg ik. Andy neemt zijn boeien en sla de vrouw in de boeien. "En nu gaat u rustig mee naar de auto!" zegt hij met de nadruk op rustig. Met een beetje tegenstribbelen loopt de vrouw mee. Ik volg met de andere vrouw. "Doe jij de deur even open, Tine?" vraagt Andy. De vrouw begint weer te spartelen. "Verdomme, lastig mens, in de auto!" roept hij. Hij duwt de vrouw in de auto en slaat de deur hard dicht. "Pff, dat is een hevige zenne, wat is me dat?!" zegt hij. Tine lacht. "Wat is er juist gebeurt mevrouw?" vraag ik aan de andere vrouw. "Ik stond bij de zuivelproducten de yoghurtjes te zoeken die ik altijd neem, en ineens komt die vrouw kwaad naar me toe gestapt en pakt ze een fles melk die ze dan naast mijn voeten smijt. Ze riep van die dingen zoals; Jij hebt mijn man afgepakt, ik krijg je nog wel! Maar ik weet dus niet wat ze daarmee bedoelt, ik ken die vrouw niet eens!" zegt ze met haar hoofd naar beneden. Ik knik. "Zou u even u gegevens willen geven? Wij gaan nu deze vrouw ondervragen op kantoor en als we u nodig hebben dan kunnen we u opbellen." zeg ik. De vrouw geeft haar naam en telefoonnummer en gaat vervolgens de winkel terug binnen. "Ik ga nog even naar die eigenaar he, goed?" vraag ik. Andy knikt terwijl hij in de auto stapt. "Ja meneer, wij nemen die vrouw mee voor verhoor, en ik zorg ze wel voor dat de kosten vergoed worden, goed? Alles in orde?" zeg ik. "Dat is goed, ik ben eens benieuwd waarom dat mens mijn winkel vernield heeft!" zegt hij boos. "Ik kan u zeggen dat zij voor deze kosten zal opdraaien meneer, geen zorgen!" antwoord ik. Ik zwaai naar de eigenaar en ga terug naar buiten. 

Verhoor
"En, wat was de bedoeling?" vraag ik. De vrouw zit met haar arm gekruist en kauwt met haar mond open op haar kauwgom. Ik walg ervan en ik weet dat Andy er ook niet tegen kan. "Seg, je zit hier niet in een weiland bij de koeien he, doet die kauwgom maar weg!" zegt Andy. Hij staat recht en neemt een zakdoekje en de vuilbak. "Hier, doet u kauwgom hier in en dan gooi je dat hier in!" commandeert hij. De vrouw zucht diep en trekt het zakdoekje uit Andy zijn hand. Ik zie hem zijn geduld verliezen en met zijn ogen draaien. Ze doet haar kauwgom braaf in het zakdoekje en gooit hem vervolgens weg, zoals Andy haar had gezegd. Het verbaast me dat ze hierbij niet tegenstribbelde. Andy ploft weer neer naast mijn stoel. Onopvallend leg ik mijn hand op zijn been. "Dus, waarom werd u zo boos in die winkel?" vraag ik, op mijn meest geduldige toon. "Pfff, die vrouw irriteerde mij." zucht de vrouw. "Die irriteerde u? En waarom dan wel?" vroeg Andy. "Dat mens heeft mijn man afgepakt! Dat is zijn nieuwe secretaresse en sinds hij haar heeft aangenomen, hebben ze plots ontzetten veel werk te doen enzo!" antwoord ze. "We zullen uw man eens aan de tand voelen, maar tot dan mag u in de cel wachten. Breng jij haar naar beneden Andy?" zeg ik. Andy staat recht en neemt de vrouw mee naar de cel. Ondertussen bel ik de man op. Ik ga aan onze bureau zitten en ik begin met het ingeven van de gegeven van de vrouw. Andy komt over mij zitten. "Zou jij mij zoiets aandoen?" vraag ik aan Andy. Andy kijkt me ongelovig aan. "Natuurlijk niet schatje! Ik ben niet voor niets met jou getrouwd he. Je bent de vrouw van mijn leven. Zoiets zou ik je nooit aandoen!" zegt hij. Ik glimlach opgelucht en geeft hem een kus. "Andy, Tine? Meneer Lambrechts is hier, de man van die vrouw die nu in de cel zit." zegt Patrick als hij binnenkomt, gevolgd door een andere man. "Goedemiddag meneer, zet u hier maar even neer." zegt Andy terwijl hij de hand schud met meneer Lambrechts. "Bon meneer, uw vrouw zit hier beneden in de cel omdat ze het nogal milt heeft gemaakt in de supermarkt. Ze smeet glazen flessen melk naar een andere vrouw. Tijdens het verhoor zei ze dat die vrouw uw nieuwe secretaressen Evi Rombaut, is. Klopt dat?" vroeg ik. "Ja inderdaad, Evi is mijn nieuwe secretaresse." zei de man. "Hebt u enig idee waarom uw vrouw zo kwaad werd op Evi?" vroeg Andy. "Wel, ik had tegen mijn vrouw gezegd dat ik van haar wil scheiden. Ze doet echt heel anders de laatste tijd en ik zie haar niet meer graag. En toen ontmoette ik Evi toen ze kwam solliciteren als nieuwe secretaresse en toen zijn we ook een paar keer op date geweest, en ik denk dat mijn vrouw daarom jaloers is op haar!" zuchtte de man. "Wel, wij gaan uw vrouw vrijlaten met een waarschuwing, maar ik verwacht dat u dit zo snel mogelijk oplost, in orde?" zei Andy. "Vertrek u nu, dan laten wij uw vrouw binnen een uurtje vrij. En regel dit he!" zei ik. Andy en ik namen afscheid van de man en hij vertrok. Andy en ik deden nog wat papierwerk en na een uurtje lieten we de andere vrouw ook gaan. "En houd u wat kalm he, want als we u weer moeten komen halen voor overlast ga ik niet zo veel geduld meer hebben!" waarschuwde Andy haar. Ik keek op de klok. "Andy! De dag zit erop!" zeg ik blij. Samen vertrekken we naar het schooltje van Rafaël. We halen Rafaël op en rijden verder naar huis.

Na een gezellige en zeer geslaagde avond zoeken Andy en ik ons bedje op. We zijn beide stikkapot van deze dag en zeker na de stevige wandeling dat we nog gemaakt hebben met Barry en Rafaël. Rafaël is bijna onmiddellijk na zijn badje in bed gegaan. Ik geef Andy nog enkele kleine kusjes op zijn lippen en val nadien in een welverdiende slaap in de armen van mijn sterke beer.