Andy pov
Het is zondag vandaag. Morgen moeten Tine en ik gaan werken, en eerlijk gezegd kan ik niet meer wachten. Ik ben politieagent in hart en nieren, mensen redden en beschermen zit in mijn bloed, ik voel me als mens niet veel waardig als ik mijn job niet kan uitoefenen. Het is ondertussen ook al een weekje geleden dat ik in het ziekenhuis lag. Tine en Rafaël zijn me elke dag komen bezoeken. Het buisje dat in mijn buik zat mocht er na een weekje al uit en hebben ze mij nog tot woensdag daar gehouden om te kijken hoe mijn parameters evolueerde zonder dat buisje. Ik zit rustig in de zetel wat op de laptop te surfen en televisie te kijken terwijl Tine Rafaël aan het wassen is. Ik heb net mijn profielfoto verandert in een foto van Tine, Rafaël, Barry en mezelf in het bos op ons geheime maar prachtig plekje. "Mark de Graeve vindt je profielfoto leuk" verschijnt er op mijn computerscherm. Mark! Dat is lang geleden! Ik zoek snel zijn profiel op en stuur hem een berichtje.Andy: "Den Mark se! Alles goed kerel?"
Mark: "Andyyyyy! Alles ça va maat?"
Andy: "Tuurlijk da jong, alles goed he! Meer dan goed zelfs... ;)"
Mark: "Inderdaad seg, ik open mijne Facebook en wat zie ik? Onze Andy is verloofd! Da hadden we vroeger nooit gedacht van u he badboy! :D"
Andy: "Jaja tis al goed he! :P En tis ook zo'n geweldige vrouw he, mijn Tine."
Mark: "Ma zie ne keer hoe schattig seg, ge noemt ze al MIJN Tine! Proficiat eh makker!"
Andy: "Maar jij moet niet veel zeggen zelle! Vroeger was het altijd: 'ik blijf voor altijd single!' En wat zie ik nu op u profiel? Huisje, tuintje, boompje? :)"
Mark: "Da hebde goe gezien Andyke, ik ben ondertussen getrouwd met ons Rani, en ons Louis'je is nu 7 maanden! #ProudDaddy :D"
Andy: "Proficiat he maat! Louis is een heel mooi kindje. Hij lijkt zelf een beetje op u! :) Ge hebt u best gedaan zelle! ;)"
Mark: "Maar gij moet niet veel zeggen he, ik zie dat jij daar ook al ne kleine hebt rondlopen? Hoe heet hij nu weer? Tis iets met een R he..."
Andy: "Diene kleine heet Rafaël ;) En het is niet die van mij, Tine was een paar weken samen met ne gast toen ze ontdekte dat ze zwanger was van hem. Diene gast heeft haar zomaar laten zitten... Maar ik zie onze Rafaël doodgraag, precies mijn eigen kleine! Tis echt een geweldig manneke!"
Mark: "Hoor onze Andy praten, ons fuifbeest van vroeger heeft ook een gezinnetje gesticht, hoe schattig! :D"
Andy: "Awel ja, en ik ben er verdomd trots op! :) Tine komt naar beneden, de kleine is gewassen. We moeten is afspreken he. Ik bel nog wel! Doe de groetjes aan Rani he!"
Mark: "Ik kan niet wachten om nog eens op café te gaan met mijne maat! Doe jij de groetjes maar aan u Tine, en geeft de Rafaël nen high five van mij! ;)"
Ik sluit het venstertje en leg de laptop naast mij op de zetel neer. Snel stap ik naar de keuken en steek ik twee sneetjes brood in de broodrooster. Ik dek netjes de tafel en zet de radio aan. "You make us Q" hoor ik meteen. Tine verschijnt met Rafaël in het deurgat. "Goedemorgen schatjes van me!" zeg ik opgewekt. "Zo, jij bent vrolijk vandaag!" lacht ze. Ik ga naar haar toe en sla mijn armen rond haar middel. Ik geef haar een lange zoen en aan Rafaël geef ik een high five. "Inderdaad, ik heb net weer contact gehad met een vriend van mij van vroeger!" zeg ik blij. "Wie dan wel?" vraagt ze nieuwsgierig. "Mark de Graeve, ken je hem?" Tine schud vastberaden haar hoofd. "Nope, die ken ik niet!" zegt ze. Ik laat haar los en schuif een stoel achteruit. "Gaat u zitten, mijn prinses!" zeg ik. Ze glimlacht en zet zich neer. "Jonge heer!" zeg ik en zet Rafaël in zijn kinderstoel. "Aaaah fuck fuck fuck die zijn warm!" vloek ik. Ik smijt de toastjes snel neer op mijn bord. Tine en Rafaël beginnen te lachen. "Ah ja? Is dat grappig misschien? Wacht maar!" zeg ik mysterieus. Tine heft speels haar schouders op en neemt een toastje van mijn bord. Ze smeert er een dikke laag confituur op. Typisch Tine, 'een gezond ontbijt geeft geen spijt' zoals ze altijd zegt. Daar trek ik mij niets van aan. Gezond of niet, ik wil een toast met choco. Ik neem de chocopot en maak eerst de boterham van Rafaël, om vervolgens mijn toast met een dikke laag choco te smeren. Ik neem een grote hap en vrijwel meteen begint Tine te lachen. "Schatje, er hangt een beetje..." schatert ze terwijl ze met haar vinger naar haar mondhoek wijst. Ik neem een zakdoekje en kuis mijn mond netjes af terwijl Tine nog steeds zit te gibberen. Na ons overheerlijk ontbijt ruimen Tine en ik de tafel op terwijl Rafaël met zijn politiegebouw speelt. Wanneer ik klaar ben ga ik in de zetel zitten en Rafaël komt meteen bij mij zitten.
JE LEEST
The power of true love
FanfictionM'n moeder heeft me ooit gezegd: 'Onderweg zijn is beter dan aankomen.' Dat snapte ik nooit. Ik dacht dat er maar één weg bestond om te worden zoals je wilde zijn. Maar daarom hoef je alle andere wegen niet af te zweren. Ik weet nu dat het erop gaa...