The power of true love

Hoofdstuk 17

Floor pov
"Allee vooruit, wij mogen het vuile werk weer opknappen..." zucht ik terwijl ik in mijn bureaustoel plof. Obi pakt ook een bureaustoel en zet zich naast mij en start de computer op. "Koffietje? Dan gaat het misschien wat sneller gaan." zegt Obi. Ik knik en laat mijn hoofd op mijn handen rusten. Obi gaat naar de refter en komt even later terug met twee tassen koffie. Ondertussen heb ik de stapel parkeerboetes en pv's verdeeld. "Allee, veel succes he Lommelen!" lacht Obi. Ik zucht diep en neem het eerste mapje. "Een parkeerboete, geweldig!" roep ik sarcastisch. Obi lacht en neemt ook en eerste mapje. Patrick loopt een paar keer over en weer van het onthaal naar de bureau van de chef en Eric en Brigitte werken ijverig door aan hun zaak. Een paar minuten voor de middagpauze ben ik klaar met mijn stapel papieren. Obi is aan zijn laatste map bezig. "Goeeeeeeeiemiddag collega's!" roept Andy opgewekt wanneer hij en Tine binnenkomen. "Ah hier se, de mannen van de patrouille!" lacht Robin. "Wie heeft er zin in frietjes?" vraagt Tine. "Ikke!" roept Eric. "Amai Eric, al wakker?" vraagt Andy. Tine lacht en neemt een papiertje. "Oke, zeg allemaal maar wat jullie moeten hebben!" zegt ze.

Tine pov
"Wie gaat er mee met mij?" vraag ik nadat ik alles heb opgeschreven. Ik wil naar Andy kijken maar ik zie dat Floor, Brigitte en Femke recht springen. "Ik wil hier even weg! Ik moet hier nog een hele dag zitten..." zucht Brigitte. "Oei wacht! We vergeten de chef en Patrick nog!" roep ik. Ik loop snel naar de bureau van de chef en klopt op de deur. "Ah Tine, kom binnen!" zegt hij vriendelijk. "Zin in frietjes als middageten?" vraag ik. "Eigenlijk moet ik op regime van mijn vrouw, maar allee, ik ga een keer stout zijn! Voor mij een groot pak friet met een berenpoot. En op dat pak friet mag wel wat mayonaise!" lacht hij. "Komt in orde!" zeg ik terwijl ik de deur alweer uit loop. "Laat me raden, groot pak friet met mayonaise en een boulet?" lacht Andy. "Bijna, dit keer wil hij een berenpoot!" antwoord ik. "Zijn we weg? Ik heb honger!" vraagt Floor ongeduldig. Ik kijk naar Andy en lacht een beetje. Hij knipoogt en ik word ondertussen meegetrokken aan mijn arm door Brigitte en Femke. "Daglicht, zuurstof, vrijheid!" roept Floor wanneer we buiten staan. Brigitte, Femke en ik lachen en we stappen naar de auto. "Allee Floor, jij woont hier al lang, naar welk frituur moeten we gaan?" vroeg Femke. "Naar den Dimi natuurlijk!" zegt ze blij.

Brigitte pov
"Wie we daar hebben, ons Floortje se!" zegt de man blij wanneer we binnenkomen. Floor geeft 'den Dimi' een hand. "Ja dat is al een tijdje geleden he!" zegt ze. "Zeg het eens, wat kom je hier doen? Heb ik een rekening niet betaald? Komen jullie mij oppakken?" lacht hij. Tine, Femke en ik gaan aan een tafeltje zitten terwijl Floor de bestelling doorgeeft. "En hoe was het op patrouille?" vraagt Floor als ze erbij komt zitten. "Pfff er is eigenlijk niets gebeurt, behalve dat er twee mannen aan het discussiëren waren omdat ze allebei dezelfde parkeerplaats wouden inrijden... de rest hebben we bewaard voor jou en Obi!" lacht Tine. "Allee, dat beloofd..." zucht Floor. "Ik wil wel met den Obi mee op patrouille gaan, als jij liever aan mijn zaak verder werkt?" zeg ik. Floor schud snel haar hoofd. Tine, Femke en ik beginnen te lachen. "Floor en co, de frietjes zijn klaar!" roept Dimi. We staan recht en Floor pakt de zak aan. "Dimi, tot de volgende he man!" zegt ze. "Dag inspecteurs!" zegt hij. Tine, Femke en ik steken ons hand op en lopen naar buiten.

Andy pov
"Zeg, waar blijven die vrouwen?" zucht de commissaris wanneer hij uit zijn bureau komt. Hij zet zich samen met mij, Eric, Obi, Robin en Patrick aan tafel. Net op dat moment komen Tine, Brigitte, Floor en Femke binnen. "Eindelijk!" roept Patrick met zijn handen in de lucht. "Eten!" roept Tine. We verhuizen allemaal naar de refter want die kleine ronde tafel is toch te klein om met zijn tienen aan te zitten. Ik ga zitten en schuif de stoel naast mij naar achter terwijl ik naar Tine kijk. Ze lacht en komt naast mij zitten. Iedereen pakt wat hij besteld had en begint aan het verorberen van zijn maaltijd. Opeens begint Floor te lachen. "Mogen wij meelachen Floor?" vraagt de chef. "Tine heeft wat saus op haar gezicht hangen!" lacht ze. Tine begint meteen over haar gezicht te wrijven maar Floor blijft lachen. "Kom, mag ik eens kijken?" vraag ik. Ik pak Tines gezicht vast en draai het naar mij. Een heel klein beetje saus hangt op haar wang. Ik wrijf het voorzichtig weg met mijn duim en laat haar gezicht weer los. "Voila Floor, zo kan het ook!" zegt Brigitte. We eten snel verder want onze middagpauze zit er bijna op. Eric en Brigitte gaan weer achter hun bureau zitten en Floor, Obi, Femke, Robin, Tine en ik vertrekken op patrouille. "Heb jij vroeger nooit leren eten met een vork!" vraag ik zo serieus mogelijk aan Tine wanneer we aan het patrouilleren zijn. "Hoe bedoel je?" vraagt ze verbaasd. "Awel ja, misschien dat jullie thuis met jullie handen mocht eten?" "Waarom denk je dat?" "Omdat je saus tot op je gezicht smeert!" Ze moet even nadenken maar begint dan te lachen. Ze port in mijn zij. "Wacht maar inspecteur Peelman! Ik pak u wel terug!" lacht ze. We zingen mee met de liedjes die op de radio komen, wachtend op een binnenkomende opdracht.

Tine pov
"Wat ga je vanavond doen?" vraagt Andy om de stilte te doorbreken. "Pfff ik weet niet. Gewoon in de zetel wat televisie kijken met Rafaël denk ik." antwoord ik. Ik weet wel waar Andy naartoe wil. "Wat ga jij doen?" vraag ik. "Eenzaam en alleen thuis zitten met Barry zeker..." zucht hij. Ik begin te lachen. "Allee vooruit, kom bij mij eten! Dan kunnen we samen wat televisie kijken in plaats van allebei alleen." lach ik. "Yes!" roept Andy. We beginne allebei te lachen. "Wat gaan we eten?" vraagt hij. "Spaghetti?" zeg ik. Andy doet een half vreugdedansje met zijn armen en ik begin nog harder te lachen. "We zullen eens terugrijden se, het is wel goed geweest voor vandaag. Het is toch nog maar tien minuutjes." zegt Andy. Ik knik en we rijden terug naar het commissariaat.

Andy en ik wandelen binnen en Eric en Brigitte zitten nog steeds te werken aan hun zaak. "Vlot het niet?" vraag ik. "Jawel, we hebben iets gevonden maar dat wordt voor morgen, ik heb er genoeg van voor vandaag..." zucht Brigitte. "Ik ga mij omkleden, ik moet Rafaëleke nog van school gaan halen." zeg ik. "Wacht, ik ga mee!" zegt Brigitte. We gaan samen naar de kleedkamer en draaien hem op slot. "En wat ga je nog doen vandaag met Rafaël?" vraagt Brigitte. Ik kan moeilijk zeggen dat Andy komt eten he, dat zou te hard opvallen... "Euh, gewoon wat televisie kijken en misschien een spelletje spelen!" zeg ik. "Niets anders?" vraagt Brigitte. "Nee, wat zou ik nog moeten doen?" "Misschien dat je iets met Andy kan doen?" zegt Brigitte opeens. Wow, die had ik niet zien aankomen! Hoe komt ze erop? Eric en Brigitte hebben mij en Andy enkel samen gezien met het middageten, voor de rest hebben ze ons niet gezien. Zou ze iets doorhebben? Dat kan toch niet? "Waarom zou ik iets met Andy moeten doen?" stotter ik. "Ik dacht dat jullie misschien wel iets samen zouden gaan doen, omdat Andy vanmiddag zo lief was om die saus weg te wrijven." lacht ze. "Dat deed hij gewoon omdat we goede vrienden zijn, en omdat hij me niet voor schut wou laten staan." zeg ik snel. "Jajaaa... Al vind ik het moeilijk om het te geloven, maar ik zal het toch maar geloven zeker?" zegt ze lachend. "Andy en ik mogen toch vrienden zijn?" zeg ik. "Ja, maar ik vind dat jullie meer dan vrienden moeten zijn!" lacht ze. "Ga jij nu beslissen met wie ik een relatie moet hebben?" vraag ik terwijl ook ik begin te lachen. We kleden ons verder om en gelukkig stelt Brigitte geen vragen meer over Andy en mij. Ik hoop dat we het nog een tijdje geheim kunnen houden, maar nu Brigitte ons zo in het oog gaat houden zal dat nog moeilijker worden voor ons...

Andy pov
"Brigitte, kom nog eens even? Ik heb nog iets gevonden denk ik!" roept Eric wanneer Tine en Brigitte de kleedkamer uitkomen. "Ik wou net naar huis gaan!" zucht Brigitte. "Het duurt niet lang, beloofd!" zegt Eric. "Bon, ik ben weg, tot morgen!" zegt Tine. "Wacht, ik ga ineens mee!" zeg ik snel. Tine en ik wandelen samen naar de parking. "Tot straks he!" Zeg ik. Tine geeft me een kus op mijn wang. "Hmmm is dat alles?" zeg ik sip. "Wacht maar af!" zegt ze. We stappen elk in onze eigen auto en rijden weg. Tine zou me een sms sturen van zodra ze thuis is met Rafaël.