The power of true love

Hoofdstuk 28 (Tine)

Het huwelijk... Toen ik 7 maanden geleden ja heb gezegd tegen Andy had ik er niet bij stil gestaan dat daar zoveel bij kwam kijken. Alles begint met het kiezen van de juiste datum, maar eens je die hebt vastgelegd dan begint het pas. De kerk, het stadhuis, een zaal, de catering, de muziek... Je moet er je hoofd echt bij houden om niets te vergeten en dat zorgt, zoals bij alle koppels die op touwen staan, af en toe voor de nodige stress en discussies. Gelukkig heeft liefde de kracht om elke storm te doorstaan en zijn de discussies meestal al vergeten nog voor ze goed en wel begonnen zijn. Eigenlijk mag ik niet klagen. Andy is een enorme hulp voor mij en zo goed als alles regelen we samen. Je kunt niet geloven hoeveel lijstjes ik al heb opgesteld om zeker niets te vergeten. Een to do lijstje, een gastenlijst, een lijst voor het eten,... Ik heb ze echt allemaal. En met trots kan ik nu wel zeggen dat de meeste zaken op mijn lijstje eindelijk geschrapt zijn. Met nog anderhalve maand voor de trouw moet ik zeggen dat we goed op schema zitten. De zaal is geregeld en het personeel dat aanwezig zal zijn zorgt voor de aankleding ervan, de tafelschikking is in orde, we hebben muziek en eten. Ja alles begint een beetje in zijn plooi te vallen en daar ben ik blij om. Ik ben trouwens gewonnen met het wedstrijdje wie als eerste een getuige zou hebben. Ik heb het natuurlijk aan mijn beste vriendin Lena gevraagd. Andy heeft me die avond heerlijk verwend... Mark is dus de getuige van Andy, en daar zijn ze beiden heel blij mee!

Ik heb straks afgesproken met Lena om mijn trouwkleed een laatste keer te gaan passen. Als alles goed gaat zit hij nu als gegoten en krijgen we hem eindelijk mee naar huis. Ik kan niet wachten om de jurk opnieuw rond mijn lichaam te voelen en mezelf te zien stralen als ik in de spiegel kijk. In gedachten verzonken plaats ik de borden en het bestek terug op zijn juiste plaats. Ik ben zo in mezelf bezig dat ik de voordeurbel niet heb gehoord. Ik schik op uit mijn gedachten wanneer ik Andy mijn naam hoor roepen. "Ah Lena, je bent er al!" roep ik enthousiast en ik geef haar een kus. "Klaar om je trouwjurk aan te trekken?" vraagt ze met een big smile. "Je mag gerust zijn!" antwoord ik. Andy aanschouwt het tafereel met een grote glimlach. "Nu had ik toch graag eens een vlieg geweest die samen met jullie op pad gaat." reageert hij. "Je zal nog wat geduld moeten hebben hoor schat. Jij krijgt het trouwkleed pas te zien als we voor het altaar staan." zeg ik uitdagend. "Kom we zijn weg voor hij vragen begint te stellen!" lacht Lena. Ik trek nog snel mijn schoenen aan en ik geef Andy nog een kus voor ik samen met Lena het huis verlaat. Twintig minuutjes later komen we aan bij de winkel waar mijn trouwjurk op me wacht. De winkelbediende herkent ons onmiddellijk en neemt me mee naar achter waar ik mijn trouwkleed kan aandoen. "Wauw, je zier er echt stralend uit!" zegt Lena wanneer ik uit mijn pashokje tevoorschijn kom. Bewonderd bekijk ik mezelf in de spiegel. De witte jurk is echt prachtig en mijn taille wordt mooi geaccentueerd. Ik voel me precies een prinses uit een sprookje en Andy is mijn prins op het witte paard.

Na de pasbeurt wordt de jurk zorgvuldig opgeborgen. Ik heb met Lena afgesproken dat zij de jurk meeneemt en thuis bewaart zodat Andy hem zeker niet kan zien. Op de dag van de trouw komt Lena dan naar mij om me te helpen terwijl Andy bij zijn ouders zal zijn. Lena parkeert de wagen voor het huis. "Kom je nog mee binnen?" vraag ik. "Nee, ik moet dringend naar huis. Ik heb Lucas beloofd dat we samen met Jaimy naar het park gaan." legt Lena uit. Ik neem afscheid van Lena en ga daarna naar huis.