R18: The WIFE's Suffer (EDITING)

Chapter 18.5

3rd person's POV

Tinawagan agad ni Kei ang Kuya ni Cylie para ipaalam ang nangyari. 

[Oh! Kei na patawag ka? Anong oras na oh?] sabi ni Cyron sa kabilang linya.

"Ah Kuya Cy nasa Hospital kami ngayon ni Cylie" kinakabahan nitong sabi.

[Anong nangyari?] mahinahon na tanong ni Kuya Cyron sa kanya.

"Kasi si Cylie--" Hindi ko na natapos ang sasabihin ko.

[What the F! Pupunta na kami! Itext mo yung address ng Hospital! Bye] tarantang sabi ni Kuya Cy. 

Tinext ko na agad ang Address kahinintay sila.

Are you fucking a jerk? Keileb? Pinag intay mo na nga yung tao. Tapos ganito pa.  Ganito pa ang igaganti mo sa lahat ng sakripisyo ni Cylie. 

Yung taong laging nandiyan para asikasuhin ka, alagaan ka, at walang ibang ginawa kundi mahalin ka. Sinaktan mo nanaman. Ahhh fuck. Kailangan ko ng suklian lahat ng b----

Naramdaman ko nalang nag may sumuntok sa mukha ko. "Gag* ka! Anong ginawa mo sa kapatid ko!" sinuntok niya ulit ako at nahulog na ako sa kinauupuan ko. "P*tang*na! Keileb sumagot ka! Ano ginawa mo?!"  galit na galit niyang tanong  sa akin pero ni Isang salita walang lumabas sa bibig ko. Hinayaan ko lang ang pag suntok niya sa akin. I deserve it. First of all ako naman talaga ang may kasalanan. 

"Cy! Tama na yan." mahinahon pero galit na sabi ng dad ni Cylie. Nilapitan ito ng Mom niya para tigilan ang pag suntok sa akin at pakalmahin siya.

"Keileb ." tawag sa akin ng Mom ni Cylie at alam ko ang ibig sabihin niya.

Lumuhod muna ako sa harap ni at hinawakan ang kamay niya. May tumutulo ng luha sa akin mata. "Mom! Sorry kasalanan ko po! Di ko po sinasady--" sabi ko ng di pa tapos. Ngayon lang ako umiyak para sa kanya.

"Sino po ang kasama ng pasyente?" tanong nung doctor.

"Ako po , asawa niya po ako." sabi ko. Ngayon ko lang sinabi ang bagay nayon na asawa niya ako. Pero kailan man hindi ako naging asawa para sa kanya.

"Malakas po ang pag ka untog niya kaya dumugo ang gilid ng noo niya ngunit hindi naman po ito masyadong malim. Pahinga lang po ang kailangan niya dahil sa sobrang pagod niya kaya ganoon nalang pag dugo nito." mahabang paliwanag ni doc.

"G*ago ka ta-" susuntukin na ulit sana ako ni Kuya Cy pero agad itong pinigilan ng dad ni Cylie.

"Sorry po talaga di ko po sinasadya." pag hingi ko ulit ng tawad.

"Hindi sinasadya? What the F! Seryoso ka? Gag*" sabi ni Cyron.

Pumasok nalang kami sa kwarto niya at lumapit agad ako. Mahibing siyang natutulog at halata mo talaga sa kanyang pagod na siya. Maitim ang baba ng kanyang mata dahil sa puyat. 

Ang tanga tanga mo Kei! Napaka gag* mo! Kaya mong saktan ang isang anghel na katulad niya! Hindi ka niya deserve kung lagi mo nalang siyang sinasaktan!

Halos sisihin ko na ang sarili ko sa lahat ng nangyayari sa kanya. Totoo naman e hindi ko yun ipagkakaila. Tumungo ako sa upuan malapit sa kanya. At pinagmasdan siya.

Halos di ko na napansin na umalis na pala ang magulang at Kuya niya. 

Naguguluhan parin talaga ako. Hindi ko na alam ang susundin ko. Dinalaw na ako ng pagod kaya nag pasya muna akong matulog pero. Alam kong mas pagod sa akin si Cylie. Kasi ako nag papakasaya pero siya... 

Fuck hindi! Isa siyang slut! flirt! pok pok! walke--- shit pagod na talaga ako..

Cylie's POV

Dahan dahan kong minulat ang mata ko. At napangiti. Totoo ba ito? Ang pinakamamahal ko ang nag bantay sa akin? Kahit pagod ang nararamdaman ko para nawala ito ng makita ko si Kei talaga ang nag bantay sa akin. Nakakagaan ng loob. Nilapit ko ang kamay ko sa buhok niya at hinimas ito. Matagal ko na rin itong di na gagawa sa kanya. Dahil nga ayaw niyang hinahawakan ko siya. Naiiyak ako dahil na aalala ang nakaraan namin sana. Lagi nalang akong masaya kasama siya. Yung kontento na kami basta mag kasama kami. Yung araw-araw niyang pinaparamdam sa akin na Special ako. Yung ako lang yung maganda sa paningin niya. Yung pinaparamdam niya sa akin na prinsesa ako. Sana bumalik na yung dating Keileb namimiss ko na kasi ee. 

Naramdaman kong gumalaw siya kaya tinanggal ko ang kamay ko sa buhok niya.

"Kee-eii." nanginginig ang boses ko di ko alam kung bakit.

"I'm sorry Cylie.." May namuong luha sa gilid ng mata niya naman bago pa tumulo ng tuluyan ito hinawakan ko ang kanyang pisngin.

"Love wala kang kasalanan." malambing kong sabi. Ngayon ko nalang ulit siyang tinawag ng Love. Nakakamiss pala.