Vol.1 Chapter122: ท้ายที่สุดแล้วมันก็สายเกินไปอยู่ดี

2.3K 11 4
                                    

Eng Translator: saehan01

Thai Translator: Numtaany

-----------------------------------

Chapter122: ท้ายที่สุดแล้วมันก็สายเกินไปอยู่ดี

หลังจากที่เขาได้พบกับฉือฮุ่ย กู้ไห่โทรหาไป๋ลั่วอินนับครั้งไม่ถ้วน แต่เขากลับโทรไม่ติดเลย ด้วยใจที่อัดแน่นไปด้วยความหวั่นกลัว เขารีบตรงไปที่บ้านของไป๋ลั่วอิน

ไป๋อั่นฉีที่เพิ่งลุกออกมาทำงานของเขา ก้นของเขายังไม่ทันได้อุ่นขึ้น เขาก็ต้องรีบลุกเมื่อเห็นกู้ไห่

เขาเดินไปหากู้ไห่อย่างดีใจ สายตามองเลยไปด้านหลังของอีกคน แต่กลับไม่เห็นแม้แต่เงาของไป๋ลั่วอิน

"อินจื่อไปได้มาด้วยเหรอ?"

กู้ไห่รู้ว่าไป๋ลั่วอินปิดเรื่องนี้กับพ่อของตัวเองเพื่อไม่ได้ท่านเป็นกังวลและกู้ไห่ก็ไม่ได้อยากจะพูดความจริงด้วย

"เขาบอกให้ผมมาเอาของน่ะครับ"

ความผิดหวังในตาของไป๋ฮั่นฉีค่อยๆเลือนหายไปก่อนที่เขาจะพยักหน้า รอยยิ้มกว้างปรากฏอยู่บนในหน้า "งั้นก็รีบเข้าไปสิ"

ภายในห้อ กู้ไห่เปิดๆค้นๆข้าวของอย่างสบายๆแล้วออกไปหาไป๋ฮั่นฉี "คุณลุงครับ ผมขอยืมโทรศัพท์หน่อยได้มั้ยครับ ผมอยากจะโทรหาไป๋ลั่วอินเพราะผมหาสิ่งที่เขาบอกมาไม่เจอ"

"เด็กคนนี้นี่ ไม่ต้องลังเลที่จะยืมอะไรจากฉันหรอก มันอยู่ตรงโต๊ะหัวเตียงในห้องโน่น เดินเข้าไปหยิบได้เลย"

หลังจากที่กู้ไห่ได้โทรศัพท์ของไป๋ฮั่นฉีมาเรียบร้อยแล้ว เขาโทรหาไป๋ลั่วอินอีกครั้ง

และมันก็ติด

คนคนนี้บล็อกเบอร์ของเขาแน่ๆ

"พ่อ มีอะไรเหรอ?"

นานแล้วที่เขาไม่ได้ยินเสียงของไป๋ลั่วอิน

ณ เวลานี้ เมื่อเขาได้ยินมัน ใจของกู้ไห่สั่นไหวอย่างไม่คาดคิด

[Thai translation] Are You Addicted? #HeroinwebseriesМесто, где живут истории. Откройте их для себя