Bölüm 17

9.5K 306 9
                                    

İyi okurlar...

Dicle'nin üstüme kuma geleli bir hafta olmuştu o günden beri Barlas ağayla hiç karşılaşmamıştık geceleri Dicle ile kalıyordu bende rahat, rahat kalıyordum odamda.

Zozan hanımla aram çok iyiydi yavuz ağayla da aram iyiydi bana bir ağabey gibi davranıyordu ama nehir (barlasın kız kardeşi) bana bir böcekmişim gibi bakıyordu hiç konuşmamıştık onunla ve Dicle'yle ikisi çok samimiydi.
Benden uzak olsunlar da beni ilgilendirmez gerisi.
Bebeğim 2 haftalık olmuştu onu göremesem de orda olduğunu bilmek çok güzeldi.
Çarşıya çıkıp şimdiden ona minik, minik kıyafetler almak istiyordum.
Bunun için hozan hanımın yanına gidip izin bile almıştım.
Kapıdaki şoförler den biri beni çarşıya bırakıp konağa geri dönmüştü.
Bütün bebek mağazalarını gezmiştim nerdeyse ama sadece iki patik alabilmiştim biri mavi biri pembe çok güzellerdi acaba benim bebeğim kız mı olacaktı yoksa erkek mi eli yüzü sağlıklı olsun da gerisi mühim değil.

Çarşıdan çıkıp konağa gitmek için taksiye binmiştim.
Konağa girince ilk işim aldıklarımı hozan hanıma göstermek olmuştu oda çok beğenmişti patikleri minik, minik çok tatlı demişti.
Zozan hanımın yanında otururken yukardan Barlas ağa.
"ASMİİİİN ÇABUK YUKARI ÇIIKK."
Demişti. Zozan hanıma korkulu gözlerle bakıp izin isteyip yukarı korku dolu adımlarla çıkmıştık odanın önüne geldiğimde ise saçımdan çekilip odaya çekilmem ve başıma silahın dayanması bir olmuştu.
Korkuyordum birden bire ne olmuştu böyle ben bir şey yapmamıştım ki neden bu silah bana doğrultulmuştu.
"Cevap ver kadın kimin yanından geliyorsun kimdi lan o adam."
Ne diyordu bu ne adamından bahsediyordu ben kimsenin yanından gelmiyordum ki bebeğim için bir şeyler almıştım.

Yüzüne şaşkın, şaşkın bakarken bana tokat atmasıyla başımı duvara çarpmıştım ve ağzımdan ufak bir inilti çıkmıştı.
"Sana diyorum kadın kimin yanından geliyorsun?"
"Be. Ben."
Diyebilmiştim ki bir kez daha tokat atmasıyla yine kafamı duvara vurmuştum.
Başım dönüyordu konuşamıyordum eğer o beni tutmasa kesin yere düşmüştüm.
"Bana yalan söyleme sakın Dicle görmüş seni evden çıkarken bir arabaya binip gitmişsin kimdi o adam."
"Kiminle yatıp kalkıyorsun lan sen bu bebekte mi ondan yoksa."

Deyip karnıma vurmasıyla iki büklüm olmuştum gözlerimden yaş akıyordu bu iftirayı bana nasıl yakıştırırdı bu adam hele kendi bebeğine nasıl böyle bir şeyi diyebilirdi.
Acıdan duramıyordum art arda karnıma yumruk atıyordu konağı benim çığlıklarım doldurmuştu kimse yok muydu bana yardım edecek.
Bebeğimi kaybediyordum. Bebeğim bırakma beni hayır gitme benden bırakma anneni yalvarırım.

"Be. Bebeğim ah. Vurma ne olur ah. Bebeğimi öldürme dayanamam yapma ne olur."

Dememe rağmen Barlas ağa beni dinlemeyip vuruyordu benimde artık gücüm kalmamıştı gözlerim kendiliğinden kapanmıştı tek umudum onun beni bırakmamış olmasını ummaktı.

Töre'de AŞK Ne ARAR?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin