Töre'de AŞK Ne ARAR?

Bölüm 24

Iyi okurlar

Uyandığımda akşam yemeği vaktinin yaklaştığını görüp yataktan kalktığım gibi banyoya girdim ilk önce güzel bir duş alıp odaya geri döndüm kıyafetlerimi giyip mutfağa yardım etmek için girdim ama kızlar her şeyi çoktan hazır etmişlerdi. E, bana da onları yemek düşüyordu.

Kurulan sofrada her zamanki yerime oturup herkesle birlikte yemeğe başladım öğrendiğim kadarıyla Barlas hala gelmemişti.

Bu gece olacakları bilmek bile beni fikrimden döndürmeye yetiyordu ama bir bebek için buna katlanabilirdim değil mi ah bu çok zor olacak ilkimi elimden zorla alan adam benim canımın yanmasını önemser mi tabii ki de önemsemez of Allah'ım ne yapacağım ben acaba vaaz mı geçsem? Evet, evet en iyisi ben vazgeçeyim.

Masayı kaldırıp hozan daye ye köpüklü bir Türk kahvesi yapıp vermiştim biraz onunla sohbet edip tam yukarı çıkmak için izin isteyecektim ki Barlas ağanın sesini duydum beni çağırıyordu beyimiz.

Zozan dayeye iyi geceler dileyip Barlas ağanın yanına gittim odaya girdiğimde kolumdan tutulup yatağa oturtulmamla afalladım Barlas ta yanıma oturmuştu ellerimi tutmaya çalıştığında ellerimi geri çektim.

"Masal bak biliyorum hatalıyım seni tanımak için bir fırsat yaratmadım ama biliyorsun ben o zamanlar Dicle'yi seviyordum ve onun dolduruşlarına geliyordum bize bir şans ver birbirimizi tanıyalım aramızda sevgi olmasa da soğukluk ta olmasın olmaz mı?"

"Olmaz Barlas ağa. Ben yaşadıklarımı bir çırpıda silemem çok ağır şeyler yaşadım hak etmediğim halde olmaz."

"Peki, bebek konusunda hala kararlı mısın Masal. Bunun geri dönüşü olmaz."

"Evet, kararlıyım Barlas ağa."

Dedim demesine de kararlı mıydım gerçekten yapabilir miydim, kaldırabilir miydim onun yeniden bana dokunmasını.

"Tamam, o zaman."

Deyip bana yaklaşmaya başladı korkuyordum bana yaklaştıkça o gece geliyordu aklıma bana zorla sahip oluşu.

Daha da yaklaştı ve kulağıma yaklaşıp.

-sakin ol güzelim senin canını yakacak hiçbir hareket yapmayacağım korkma benden.

Ama korkuyordum ne kadar korkma dese de korkuyordum.

Ellerimi tutup anlımdan öptü beni.

Anlını anlıma yaslayıp biraz durdu sonra yavaş, yavaş beni öpmeye başladı ilk defa beni öpüyordu kalbim çok hızlı atıyordu heyecanlanmış mıydım yani onun öpücüğü beni heyecanlandırmış mıydı?

-------

Sabah uyandığımda Barlas kollarını bana sarmış uyuyordu kollarını üstümden itip banyoya girdim.

Duşumu alıp kıyafetlerimi giyip kahvaltı için aşağı indim.

Kızlar iki gündür benden önce kalkıp hazır ediyordu sofrayı.

Zozan dayenin yanına gidip Günaydın dedikten sonra yemeğe başlamak için Nehir'i yani barlasın kız kardeşi daha gelmemişti onu bekliyorduk.

Oda geldiğinde kahvaltıya başladık.

Kahvaltı bittikten sonra da sofrayı toplayıp evi temizlemeye başlamıştık ben avluyu ve kadınların oturma odasını temizleyecektim.

İlk avluyu süpürüp yıkadıktan sonra kadınların oturma odasına girdim orayı da temizledikten sonra tam çıkarken hozan daye girdi içeri.

"Gel kızım biraz otur da konuşalım seninle."

Yanına geçip oturdum bende.

"Bak kızım biliyorsun Barlas bu aşiretin ağası ve artık bir çocuğu olmak zorunda biliyorum bebeğini kaybettin ama aşiret artık çocuk istemeye başladı geç olmadan bunu düşünün."

"Anladım daye."

"Tamam, kızım şimdi bana bol köpüklü bir kahve yap ta içeyim."

Tamam, anlamında başımı sallayıp mutfağa geçtim.

Kahveyi yapıp yanına lokum koymuştum hozan dayeye afiyet olsun Deyip çıkmıştım odadan.

Yine mutfağa girip akşam için yemekleri yapmaya başlamıştım.