Töre'de AŞK Ne ARAR?

Bölüm 14

Iyi okurlar...

Dicle den;

Bir haftadır Barlas la birlikte bağ evindeydik tıpkı karı koca gibiydik ve çok mutluyduk ama bugün eve dönmek zorundaydık çünkü o asmin karısı uyanmış eve götüreceklermiş bize ne ya masal dan çokta umurunda sanki barlasın hah...

Masaldan;

Gözlerimi açmakta zorlanıyordum en son nerde olduğumu şuan nerde olduğumu bilmiyordum bu burnuma gelen ilaç kokusuysa midemin bulanmasına bire birdi.

Gözlerimi yavaş, yavaş açtığımda karşımda hozan hanımı görmüştüm.

Sahi ya ben evlenmiştim ve burada olmamın sebebiyse kocam olacak o adam yüzünden di.

Zozan hanım da inanmıştı Dicle ye değil mi?

Hepsine kırgındım beni dinlemeden yargısız infaz etmişlerdi bu kadar mı değersizdim gözlerinde yazıklar olsun size...

"Masal kızım iyi misin ?"

Hozan hanım sordu ama cevap vermedim.

"Kızım ses ver hele iyi misin?"

Gene cevap yok.

"Masal beni duyuyor musun bir şey de bir şey yap dilini mi yuttun yavrum.

Yok, size dil mil hozan hanım zor görürsün sen dilimi konuşmayacağım sizinle küsüm ben size siz konuştunuz mu ki benimle de ben sizinle konuşayım he söyle.

"Doktor- doktor oğlum masal konuşmuyor dediklerime tepki vermiyor dilini mi yuttu oğlum."

Gene mi dil cidden şimdi yutacağım dilimi ne dilmiş arkadaş al yuttum dilimi al.

Delirtir bu karı insanı ya of çıkarın beni buradan.

"Böyle olması yaşadığı şeylerden dolayı olabilir yani bir nevi şok yaşıyor gibi bir şey ama geçici bir süreç için böyle olabilir."

"Anladım doktor oğlum biz ne zaman çıkabiliriz.

"Hastanın tedavisini evde de devam edebilirsiniz bugün çıkabilirsiniz geçmiş olsun."

"Sağ ol oğlum."

Doktor odadan çıktıktan sonra hozan hanım bana doğru gelip elimi tutmuştu ben ise tavana bakıyordum.

"Bak yavrum ben Dicle'ye inanmadım zaten Dicle'yi sevmem ama onu öyle görünce hele Gülizar ve Nehir'in anlattıklarından sonra inanmış bulundum affet beni güzel kızım."

Dedikleri doğru olabilir miydi bilmiyordum bir kaç gün kimseyle konuşmak istemiyordum o yüzden zozan hanıma cevap vermedim.

"Peki, sen kendine gelince konuşuruz ben Yavuzu arayayım da gelsin alsın bizi."

Zozan hanım odadan çıkmıştı bende yatakta doğrulup ayağa kalktım camın önüne geçip biraz dışarıyı izledikten sonra odaya yavuz ve hozan hanım girmişti.

"Ooo, yengelerin güzeli uyanmış ve ayağa kalkmış ta haberimiz yok aşk olsun Masal."

Hafif gülümsemiştim Yavuz sayesinde.

"Nasılsın masal hanım bir isteğin var mı eve giderken alalım."

Cevap vermeyince hozan hanım açıklama yapmıştı.

"Konuşmuyor oğul doktor şoka girmiş olabilir dedi."

"Anladım dayem anladım o ağabeyim olacak şerefsiz nerede."

"Düzgün konuş ağan hakkında."

"Nerde anne."

"Bilmiyorum açmıyor telefonları."

Yavuz yanıma gelip koluma girmiş beni kapıya doğru yönlendirmişti odadan çıkıp arabaya kadar ahlasın kolunda gitmiştim.

Zozan hanım öne ben arkaya binmiştim.

Düşünüyordum hayatımın nasıl olacağını düşünüyordum ilk günden hastanelik olduysan her halde yakında bu konakta CAN VERİRDİM.