Töre'de AŞK Ne ARAR?

Bölüm 31

İyi Okurlar;

Masaldan devam;

Barlas aşağıya inince sakinleşmiştim biliyorum gördüğüm sadece bir rüya ama ben çok yara aldım bu konu yüzünden. Yine aynısı oldu sandım. Yine bebeğimi kaybediyorum sandım. Barlas'ı da kırdım istemeden özür dilemeliyim.

Yavaşça yataktan kalkıp, gözyaşlarımı silip, kapıya doğru ilerledim. Kapıyı açıp aşağıya imdim. Barlas koltukta oturmuş başını ellerinin arasına koymuş bir vaziyette duruyordu. Yanına gittim. Ellerini tutup yüzünün hizasına eğildim

"Özür dilerim ben öyle davranmak istemedim. Birden uyanınca idrak edemedim."

"önemli değil masal."

"Gel yatağımıza gidelim burada tek kalma." Deyip elinden tuttum. Odaya doğru ilerledik. Odaya geldiğimizde Barlas beni yatağa yatırıp üzerimi ottu. Kendi de yatağa yatıp kapattı gözlerini. Bu sefer ben ona sokulmuştum oda kollarıyla sardı beni. Onun sıcaklığı ile uykuya dalmamak asla mümkün değil.

Sabah çiftlikteki horozların sesi ile uyanmıştık. Barlas daha doğrusu benden önce kalkıp bebeğim ile bize kahvaltı hazırlamıştı. Bizde bebeğim ile afiyetle yemiştik. Şuan inciye veda edip konağa dönüyorduk.

"Masal konağa gitmeden önce bebeğimizin cinsiyetini öğrenemez miyiz?"

"Olur öğrenelim." Barlas'ı böyle hevesli görmek çok hoşuma gidiyordu. Bende çok istiyordum bebeğimin cinsiyetini öğrenmeyi.

Acaba kız mı, erkek mi?

Bana kalırsa erkek gibi geliyor ama hangisi hayırlıysa o olsun.

Gözlerimi kapatıp hayal kurmaya çalıştım. Bebeğimin minik elleri, paytak ayakları, salıncakta sallanışlarını hayal ettim yol boyunca. Gözlerimi açtığımda ise hastanenin önündeydik.

"Hadi güzelim inelim." Barlas inmişti, bende derin bir nefes alarak aşağı indim. Barlas yanıma gelip elimden tutmuştu. Alışmıştım artık onun bu hallerine.

İçeri girdiğimizde Barlas kayıt açtırmak için yanımdan ayrılmıştı. Geri geldiğinde canı sıkılmış bir haldeydi. Yoksa öğrenemeyecek miydik bebeğimizin cinsiyetini.

"Barlas ne oldu, ne bu yüzünün hali."

"Şuan bayan doktorların hepsinin randevusu varmış."

"Ee, Barlas başka doktor yok muymuş?" "Var ama erkek."

"Ne olacak sanki alt tarafı ultrasonla karnıma bakacak."

"Bana ne ben istemiyorum. Daha sonra geliriz Masal hadi."

"Hayır, Barlas ağa, biz bugün geldik ve buğun öğreneceğiz simdi randevu alır mısın?" "of Masal gerçekten uyuz oluyorum."

Adama bak ya kadın doktor yok diye geri götürecek beni. Ben buraya kadar gelmişim öğrenmeden gider miyim?

Barlas randevuyu alıp yanıma geldi. " Hadi gel. Beyefendinin hastası yokmuş alabilirmiş bizi." Deyip doktorun odasına kadar gittik. Barlas kapıyı kırarcasına hayvan gibi içeriye daldı. İnsan bir kapıyı çalar.

"Hoş geldiniz. Buyurun." Dedi doktor. "Hoş bulduk." Deme nezaketi de bana düşmüştü Barlas öküzü adama öldürecek gibi bakıyordu. O yüzden lafa çabuk girmem gerekiyordu.

"Biz bebeğimizin cinsiyetini öğrenmek istiyoruz. Doktor bey."

"Elbette buyurun sedyeye uzanın siz ben geliyorum."

Barlas'la yan tarafa geçmiştik. Sedyeye uzanıp göbeğimi hafif sıyırmıştım. Barlas bana da beni öldürecek gibi bakıyordu artık.

"Evet, hazırsanız geliyorum." "Evet hazırız." Dediğimde Barlas; "Ben daha hazır değilim." demişti.

"Barlas susar mısın? Hazırız doktor bey."

Doktor elinde ultrasonla bebeğimi kontrol ediyordu.

"Evet, bebeğimiz çok sağlıklı gelişimi mükemmel."

"Evet, doktor cinsiyeti ne?" Diye atlamıştı Barlas tabiî ki.

"Bir oğlunuz olacak. Hayırlı olsun."

"Ne oldu Barlas ağa bilemedin oğlumuz olacak." Bana tuhaf, tuhaf bakıyordu her zamanki halleri iste. Doktor bizi baş başa bırakmıştı. Üzerimi toparlayıp ayağa kalktığımda Barlas belimden tutmuştu. "Artık çıkalım şuradan." Bu adam delirmiş valla. Sabrı kalmamış arkadaş sabrı.

Odadan çıktığımızda ikimizde rahat bir nefes vermiştik. "Barlas sen sevinmedin mi oğlumuz olacağına."

"Kız olsa fena olmazdı aslında." Demişti pis, pis sırıtarak. Uyuz ne olacak.

"Oğlumuz sana küstü babası." Yine gülmüştü. Delirmiş bu adam gerçekten.

Hastaneden çıkıp arabaya binmiştik. Barlas'a dönüp; "Barlas gerçekten sevinmedin mi." Diye sordum çünkü tutamıyordum kendimi.

"Saçmalıyorsun hayatim tabiî ki de çok sevindim ama benim için cinsiyeti önemli değil kız olsa da sevecektim erkek olsa da. Sen beni boş ver hozan hanim duyunca neler olacak gör."

"Neden ki ne olacak?"

"Söylemem kendin gör."

Konağa vardığımızda hava hafif kararmıştı. Arabadan inip avluya doğru ilerledim arkamdan da Barlas geldi.

"Herkes duysun konağa erkek evlat geliyor." Diye bağırmıştı. Ey Allah'ım bu adam beni çok utandırıyordu. "Barlas ne bağırıyorsun."

Herkes avluya çıkmıştı. Zozan daye;

"Ne oluyor oğul burada."

"Daye erkek torun geliyor." Demişti. "Oy benim gözümün nuru hayırlı olsun hepimize." Hemen hozan dayenin yanına gidip elini öpmüştük. "Hadi içeri geçinde ayakta kalmasın kız."

İçeriye geçtiğimizde hozan daye yanına almaştı beni.

"Ee, madem torun erkek olacak güzel bir isim bulmalıyız."

"sen en güzelini bulursun dayem." Dedim. Zozan daye gülümsüyordu. Hoşuna gitmişti böyle demem.

"Bizden daha mutlusu yoktur artık. Hem güzeller güzeli bir gelin hem de erkek evlat." Utanıyordum artık. Ama seviniyordum bir yandan beni bu kadar sevip benimsemeleri güzeldi.

"Kızım yol yorgunusun istersen odana git dinlen biraz." "olur daye." Yanlarından kalkıp odaya doğru yürüdüm.

Arkamdan biri hızlıca gelip kollarını belime sarmıştı. Korkmuştum.

"Şt, güzelim korkma benim." Boynuma öpücük kondurmuştu.

"Barlas biri görecek."

"Kimse görmez." Deyip bir daha öpmüştü beni. "Barlas yapmasana hadi uyuyalım benim uykum var."

"Tamam, huysuz kadın yapmam." Sonunda odaya girebilmiştik. Üzerime geceliklerimi geçirip yatağa atmıştım kendimi. Nede rahatmış bu yatak. Barlas'ta üzerini değiştirip yatağa girmişti. Tabi gelir gelmez rahat durur mu beni kendine doğru çekmişti.

"Benim canlarım yorulmuşlar mı?"

"Biraz yorulduk babası."

"Kıyamam ben size hadi uyuyun." Barlas'a sarılıp gözlerimi kapatmıştım. Huzurlu hissediyordum onun yanında artık.

Oğlumda mutlu, ben de mutluyum.