Chapter 17

71 0 0
                                    

He moved the chair para makaupo ako. Kaya ko namang gawin yun all by myself.

Para tuloy may nangyayaring parada sa dibdib ko. Ang lakas ng tambol!

I just smiled at him. Bakit ba walang lumalabas na kahit ano sa bibig ko?

We started ordering our food. Actually, sya lang pumili. Naiinis ako, pero di naman talaga dapat, pero naiinis talaga ako.

Buti nga mabagal si ate maglista ng order. Ate, can you just stay there forever?

Sobrang dami talagang naglalaro sa isip ko ngayon. Kung anong iniisip ya ngayon, tinatawanan nya ba ako? Kinakabahan din ba sya? At kung bakit sya pumayag eh may girlfriend na sya?

After three minutes and 23 seconds of silence,Yes, nagbibilang ako ng oras dahil ayoko syang tignan, saka naman sya nagsalita. 

“how come I never heard about my tita from you before?” sa gulat ko, nasagi ko tuloy yung tinidor. Bakit kasi andito na to eh wala pa nga yung pagkain?

“it’s after you—este, we broke up” yeah. After you broke up with me. 

--awkward silence—

“this is awkward, isn’t it?”

“geez! Oo!” pareho naman kaming natawa nun. It’s a tie naman pala!

Right after that, medyo naging mas komportable na yung atmosphere for us both. We talked about the usual how-are-yous. 

“you know, nung dinidescribe ka sakin ni tita, I really thought na baka nga kakilala kita. Masyado kasing ‘blind item’ yung dating ni tita kaya di ko rin talaga nahulaan”

“in my case, I wasn’t that interested. Di na uso sa panahon ngayon yang blind date na yan. Tsaka sino bang may time? I’d rather be with people I know kesa dun sa taong hindi ko naman talaga kilala”

“well, this isn’t a blind date coz we know each other very well” medyo humina pa yung boses nya sa ‘very well’ part.

“a lot of things can happen in two years. Hindi na appropriate yung words na ‘very well’” he just looked down tapos parang nagsmile lang sya. 

“haha! True!”

“so ano? Did you continue taking conservatory o may iba kang kinuhang course?”

“conservatory? Second year highschool pa yan ah. Ikaw na rin ang nagsabi, a lot can change in years. I just realized that there’s something I am more passionate about”

“good for you”

“well, I had an inspiration actually” dumating naman na si ate at sinerve na yung appetizer naming.

“nice” para lang may masabi as a reply. HAHA!

“ikaw? Broad comm right?” nagulat naman ako kasi alam nya. Itatanong ko pa sana kaso naisip ko na nasabi ko na yun sa kanya nung highschool palang kami. 

“yeah” sa sobrang concentrated ko sa pagkain, naubos ko agad yung appetizer “so, kamusta nga pala si Angel?”

“we had to bring her to America for a surgery. Something daw na baa sa heart nya. She’s recovering now, though”  

“OMG, WHAT??!” napasigaw ako kaya tinakpan ko agad yung bibig ko.

I Haven't Gone Too Far (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon