12 meisjes 1 prinses

weer thuis

Huilend zit ik in de auto onderweg naar huis. Na een tijdje stopt de auto als ik naar buiten kijk zie ik dat ik thuis ben de deur wordt geopent en ik stap uit ik bel aan en mijn moeder doet de deur open als ik haar die begin ik weer te huilen mijn vader is er ondertussen ook al bij gekomen mijn moeder omhelst me en mijn vader neemt mijn koffer en samen lopen we naar binnen ik ga in de zetel zitten en mijn moeder vraagt "liefje wat is er aan de hand" ik adem eens diep in en uit en begin dan te vertellen "ik voelde me totaal niet goed in het paleis na een tijdje raakte ik bevriend met de prins dat duurde een tijdje en nu sinds een paar weken heb ik een relatie met hem" ik begin weer te huilen bij de gedachten aan Oliver. Mijn moeder komt naar me toe en knuffelt me de zegt "liefje toch het komt allemaal wel weer in orde" ik schud mijn hoofd en zei "nee mam het komt niet in orde ik kan het niet aan zonder hem ik kan ons kindje niet alleen op voeden" mijn moeder zegt "wat kindje bedoel je dat..." Ik antwoordt "ja mam ik ben zwanger" het was even stil niemand zei iets mijn ouders keken me verrast aan ik zucht en zeg "ik weet echt niet wat ik moet doen!" voor de zoveelste keer vandaag begin ik weer te huilen. "Ik kan het echt niet alleen aan" mijn moeder knuffelt me weer.

2 weken later
Nu ik weer thuis ben volg ik weer mijn lessen en help mijn mama in het weekend in de winkel. We zijn zaterdag vandaag en ik sta dus samen met mijn moeder in de winkel. Ik had even pauze omdat mijn moeder wil dat ik om de zoveel tijd even rust. Mijn moeder gaat de keuken in en de ben van de winkel gaat mijn moeder zegt "Belle kun jij even de klant gaan bedienen?" Ik zucht en ga rechtstaan. Ik open de deur van de winkel maar als ik zie die er in de winkel staat blijf ik stil staan dit is onmogelijk. Oliver staat een paar meter verder op ik ren in zijn armen en begin te huilen. We knuffelen een tijdje en dan laat hij me los en zegt "blijkbaar heb jij mij net zo veel gemist als ik hou gemist heb" ik lach en hij trekt me naar zich toe en kust me de tijd lijkt stil te staan alleen wij twee dagen op de wereld ik wilde hem nooit meer los laten echt nooit meer. Hij trekt terug en als ik me omdraai zie ik mijn ouders glimlachend in de deuropening staan ik vraag aan Oliver "wat kom je niet doen" hij antwoordt "is een bezoek brengen aan mijn vriendin geen goede reden?" Ik lach en knik hij kijkt me aan en zegt "maar ik ben hier ook nog voor een andere reden mag ik binnen komen?" Ik kijk naar mijn ouders en ze knikken. Oliver en ik gaan de living in en ik ga in een zetel zitten hij gaat in de zetel tegen over me zitten en zegt "Belle zou je alsjeblieft naar het bal willen komen ik snap het als je nee zegt op mijn aanbod maar ik zou je wel dankbaar zijn als je toch zou komen" ik kijk hem aan en zeg "wanneer is het bal?" Hij antwoordt over precies een maand" ik knik en zeg "ok ik kom" hij komt naar me toe een kust me en zegt "dankje" ik lach zwakjes. We praten nog een tijdje over hoe erg we elkaar missen en zo maar ook over de baby en na een tijdje moet hij weer vertrekken. We nemen afscheid en hij vertrekt. De auto rijdt net de hoek om en dan begin ik te huilen mijn moeder kwam naar me toe en knuffelde me ik knuffelde naar terug en zo bleven we een tijdje tot ik zeg "ik mis hem zo vreeselijk"ze zegt "ik weer het liefje ik weer het" ik voel me opeens weer misselijk worden en ren naar de badkamer en geef over ik ga tegen de muur aan zitten mijn moeder komt de badkamer binnen en gaat naast me zitten. Ik leg mijn hoofd op naar schouder en val na een tijdje in slaap.
_____________________________________
Hallo iedereen
Weer een hoofdstukje
Ideeën en meningen graag zonder scheld woorden (ja blauweAlien ik heb het tegen jou😉😆😛) zijn altijd welkom.

Groetjes DangerousWhiteWolf