A.L.İ......... MATRUŞKA ( 2 )

Bölüm 38

38. BÖLÜM

30 KASIM 2008

19.25

CİHANGİR / İSTANBUL

Ali, evin kapısını açtı. İçeri girdi. Işıkları yaktı. Etrafına bakındı. Bir odaya girdi, yeğeninin odası olduğunu gördü, çıktı. Diğer odanın kapısını açtı, ışığı yaktı.

" Atilla sen mi geldin"

Ali ne yapacağını bilmiyordu. Yatakta Nesrin arkası dönük yatıyordu.

" evet... Sen İzmir'den gelmişsin"

Nesrin, Ali'ye doğru döndü. Uykulu bir halde

" bu sabah geldim... Geleceğimi biliyordun"

" unutmuşum"

Nesrin yataktan kalktı. Üstünde ince bir gecelik vardı, iç çamaşırı giymemiş, vücudu belli oluyordu. Ali yan dönüp yatağın yanına doğru bakmadan gitti.

" ne yapıyorsun sen"

" e şey, bir dosya unutmuşum, acilen götürmem lazım"

" bu saatte mi nereye"

" üniversiteye tabi"

" Atilla kafayı mı yedin, bu saatte üniversite mi açık olur, ne o nöbetçi üniversite mi?

" olmaz da çalışmam lazım"

Ali, komedinin üstündeki dosyayı gördü ve aldı. Nesrin Ali'ye yaklaştı ve arkasından sarıldı.

" yağmur İzmir'de ananesinde kaldı, başbaşayız, eski günlerdeki gibi"

Ali, nesrinin kollarını çekti, hala bakmamaya çalışıyordu.

" Nesrin, çok yorgunum... Sen yat uyu, ben de çalışayım"

" neden yüzüme bakmıyorsun Atilla"

Diyerek Ali'yi döndürdü. Ali çaresizce ne yapacağını düşünüyordu.

" bak uzun yoldan gelmişsin... Yorgunsun... Uyusan diyorum"

Nesrin Ali'yi dudağından öpmeye yeltenince Ali ani bir hareketle çekilip kapıya doğru yürüdü. Nesrin şaşkındı.

" neyin var Atilla"

" bir şeyim yok"

" ben bu evliliği kurtarmak için elimden geleni yapıyorum, sen ise şu yaptığına bak"

Ali, Nesrin'e arkası dönük konuşuyordu.

" ne var ki evliliğimizde, sadece yorgunsun dedim o kadar"

" Atilla yüzüme bile bakmıyorsun... Bu noktaya varacağını düşünmemiştim"

Ali artık dayanamadı.

" ben Atilla değilim Nesrin"

" ne, ne diyorsun sen"

" üstünü giyinirsen anlatacağım, arkam dönük nasıl konuşayım"

" şaka mı?''

" ben Atilla değilim Nesrin ve lütfen artık üstüne düzgün bir şey giy... Salonda bekliyor olacağım seni"

Nesrin şaşkındı. Ali ise çaresizce salona geçti. Nesrin üstüne bireyler giyip salona geldi.

" sen ne demek istedin Atilla değilim derken"

" çünkü ben ikiz kardeşiyim, adım da Ali"

Nesrin gülmeye başladı.

" bunca yıldır evliyiz, ikiz kardeşi var ve ben bilmiyorum"

" ama öyle... Babamızın bilmemesi gerekiyor"

" Atilla ne yapmaya çalışıyorsun bilmiyorum ama..."

" sana söyledim... Ben Ali'yim... Otur ve dinle"

Ali anlattıkça, Nesrin ağzı açık dinliyordu. Ali her şeyi anlattı.

" ... Ve işte olay bu... Bu da kimliğim, yani fotokopisi... Gerçeği şu an Atilla'da onunki de bende"

" bu... Bu çok rezil bir şey... Şu an o kadar utanıyorum ki"

" şeyi kast ediyorsan ben bir şey görmedim, yani tam bir şey görmedim"

" demek bir kardeşi var ve benden saklamış... Ya sen kötü bir adam olsaydın, ya şu andan faydalanmaya kalksaydın"

" Nesrin nasıl bir söz o... sen benim kardeşimin eşisin"

Nesrin sinirliydi, ağlamaya başladı.

" o kadar kızgınım ki"

" lütfen ağlama... Sen evliliğimizi kurtarmak gibi şeyler söylüyordun, Atilla bana böyle bir şeyden bahsetmedi"

" bahsetmedi mi... hayret... Ali, kardeşin benden kurtulmak istiyor ama söylemeye cesaret edemiyor"

" Atilla mı, yok canım, o seni sever"

" İzmir'e gitmem konusunda çok ısrarcıydı... Geldiğim de bu konuyu konuşacaktık"

" biraz fazla çalışıyor, özünde iyi bir adam o"

Nesrin, Ali'ye bakıp yaşlı gözlerle güldü.

" tabi... Haklısın sever..."

Sonra başını eğdi

" Şu an sana bakmaya utanıyorum"

" saçmalama, aslında ilk anda sana söylemem lazımdı hata bende, ama halledebilirim diye düşündüm... Utanılacak bir şey yok... Dosyayı da aldım..."

" Atilla'ya bu akşamdan bahsetme Ali... Lütfen "

" herhalde... Anlatılacak bir şey yok... Rahat ol... Geç oldu... Gitmem lazım"

" sen iyi bir adamsın"

" bu şekilde tanışmak istemezdim, ama seni tanıdığıma memnun oldum"

" bende Ali"