Bölüm 31

61 10 1
                                    



31. BÖLÜM

Ali, binadan çıkarken hala sinirliydi. Emel ardından yetişti.

" beklesene Ali"

Ali durdu.

" görmüyor musun, adam resmen yalan söylüyor"

" sende içine ettin yani, aferin"

" iyi de adam yalan söylüyor Emel"

" olabilir, ama sende fazla yüklendin, bak şimdi eline ne geçti"

Ali durdu. Sakinleşmeye başlamıştı.

" haklısın, kendime engel olamadım"

" neyse ya, olan oldu"

" hadi o zaman, bir şeyler yapalım, bir yerlere gidelim"

" olmaz Ali, emniyete gitmem lazım"

Ali, şaşırmıştı.

" neden ki"

" bugün Abdullah aradı, o not da ki yazı, tahmin ettiğim gibi sana ait değilmiş, bir başkası tarafından yazılmış"

" iyi tamam, öğrenmişsin, ne diye gidiyorsun ki emniyete"

" bir şey daha var"

Ali, meraklanmıştı.

" ne Emel"

" beni tekrar çağırıyorlar"

" nereye, emniyete mi, bitti mi uzaklaştırma"

" evet, tekrar işime dönebileceğim"

Ali durgunlaştı.

" nasıl ya, işine mi döneceksin, ya biz, ben"

" Ali, sana söylemeye çalıştım"

" bana söyleyeceğin şey bu muydu?"

" Ali biliyorsun, zaten bu geçiciydi, hem ilişkimizi etkilemeyecek"

" iyi de çok ilerlemiştik"

" ben daha iyi araştırma yapabilirim, imkânlarım daha çok olur..."

Ali sustu. Emel'in gözlerinin içine baktı.

" haklısın, bir an kendimi düşündüm... Sen doğru olanı yap..."

" Ali "

" yok gerçekten... Sorun değil... Senden zaten farklı bir şey isteyemem, bu sana haksızlık olur"

" Ali, hiçbir şey değişmeyecek"

" haklısın, seni seviyorum, sonra konuşuruz, benim gitmem lazım"

" nereye, Ali lütfen"

" biraz yalnız kalmam lazım, hem sende emniyetine git... Gerçekten de sorun değil, seni seviyorum ve senin yanındayım... Mutlu olduğun sürece mutluyum"

Ali, Emel'in dudağından öptü ve yürümeye başladı.

" Ali"

Diye seslendi Emel, ama Ali yürümesine devam etti.


A.L.İ......... MATRUŞKA  ( 2 )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin