11. BÖLÜM
10 MART 2014
20.22
CEYHAN / ADANA
Selim, Amır ve Affan'a bakarak
" siz dışarıdaki işlere bakın "
Affan ile Amır'ın dışarı çıkmalarını bekledikten sonra
" Çocuklar sana çok iyi baktılar"
" uyandıktan sonra da iyiydiler, Suriyeli ikisi de öyle mi?''
" evet, Suriye de sana çok yardımcı olmuşlardı, ama biraz salaklar, bize de böylesi lazım"
" bu arada Meral kim?"
" hatırlıyorsun"
" yok, hatırladığımdan değil, kendi aralarında konuşurlarken geçti bu isim"
" neyse hatırlayacaksın, en başından başlamak lazım, ben Selim Kurt... Matematik profesörüyüm... Seninle ilk karşılandığımız anı hatırlıyorum da... Neyse, ben sana her şeyi anlatayım"
Atilla Selim'in söylediklerini dikkatlice dinliyordu. Sonra başı dönmeye başladı, gözleri bulanık görüyordu. Selim, Atilla da garip bir şeyler olduğunu fark etmişti.
" iyi misin Atilla"
Atilla ayağa kalkmaya çalıştı, ama kalkmasıyla tekrar oturması bir oldu. Selim Atilla'nın başındaydı.
" evlat korkutma beni"
" olmaması lazımdı, döngünün daha zamanı değil, daha çok var"
Atilla'nın yüzü bembeyazdı. Selim'in yakasını iki eliyle tuttu.
" saat kaç Selim"
" bırak şimdi saati, bir doktor çağırmak lazım"
" saat kaç dedim"
Selim saatine baktı.
" 20.24"
" beni iyi dinle, fazla vaktim yok, ben yine uyanacağım, o zamana kadar bana iyi bak anlıyor musun?''
Atilla'nın gücü gittikçe azalıyordu. Selim ise şaşkındı.
" ne diyorsun sen Atilla"
" doktor yok, tekrar döneceğim... Olmaması lazımdı, daha çok erken, olmaması la..."
Atilla'nın birden gözleri kapandı. Hareketsiz yatıyordu. Selim nefes alıp, almadığına baktı. Ve aşağıya oturan adamlarına bağırdı.
" Amır, Affan çabuk gelin"
Adamları Selim'in bağırmasıyla yukarı çıktılar.
" Selim bey neler oluyor?"
" Atilla'yı yatağına yatırmama yardımcı olun"
" ama... Yoksa"
" dediğimi yapın çabuk"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
A.L.İ......... MATRUŞKA ( 2 )
Ciencia FicciónSIR ASINA YAKIŞANI YAPMALI BAZI ŞEYLER ADI GİBİ GİZLİ KALMALI