24. Bölüm ~ Yandık ~

179 17 4
                                    

Işık!

Gözümün içine içine giren rahatsız edici şey ışık olmalıydı. Öldükten sonra bahsettikleri ışık bu olsa gerek. Ak sakallı dede göremiyorum ben!

Burası sıcak mı?

Yangının ortasında olduğum için olabilir. Yangın! Yanıyoruz. Allah! Kalkmam lazım. Yanıyor okul.

Bir saniye ya! Yurt yanıyor. Okul değil. Ah! Bir an sevindim. Neyse okul yanmıyorsa uyuyabilirim.

Sahi neredeyim ben?

포포

"Eyvah yanıyoruz!" Diye bağırıp olduğum yerde sıçradım. Ah... Çok şükür ölmemişim. Burası hastane odası olmalı. Fazla sadece ve göz yormayacak eşyalar var. İçerisi klimaya göre 18 derece bana göre -38 derece olmalı. Bu ne soğuk!

Büyük camdan odaya bakan pencerede bizimkiler sıralanmıştı. Hepsi uzaylı görmüş gibi bana bakıyordu.

Çok fazla narkoz çektim herhalde rüyada mıyım?

El sallamak için kolumu kaldırmaya çalıştım ama beni tutan birşey vardı. Serum var. İğnesi derime geçmiş bir şekilde. Midem kalktı.

Diğer elimi kaldırıp el salladım. Ne konuştukları anlaşılmıyordu. Sevinmiş ve şaşırmış oldukları yüzlerinden belliydi. Ne o yaşayacağımı sanmıyor muydunuz? İç sesim sayesinde gülümsedim.

Kapıdan içeri ilk giren doktor oldu. Girer girmezde yatmamı söyledi. Doktora itiraz edecektim ki annemin ölümcül bakışlarını gördüm. Ölümden dönsem bile o annedir. Bu onun kutsal görevi. Yatağa uzandım. Doktor beni muayene ediyor, gözüme kulağıma falan bakmaya devam ediyordu.

Peki ya Deniz nerede? O mavilere ihtiyacım var. Bana baksın, gülümsesin, utanır gibi olup yere baksın. Gözleri kısılsın gülerken... içim temmuz ayının kokusunu içine çekmiş gibi huzur bulsun.

"Kendini nasıl hissediyorsun?"

"Mavi!" Dedim gülerek.

"İsmini hatırlıyor musun?"

"Tabiki de. Unutursak kalbimiz kurusun. Hatice ben." Doktor bana tuhaf bakışlar attı. "Tamam, tamam Mavi Sungu. 11. Sınıf öğrencisi. Genellikle okul sonuncusu, maviye aşık bir kız."

"Geçmiş olsun Mavi."

"Teşekkür ederim."

"Birazdan seni özel odaya çıkarırız. Peki buraya nasıl geldiğini hatırlıyor musun?"

"Muhtemelen baygın. Of ahiret sorusu sorma bana ya. Yangın çıktı o yüzden buradayım."

"Peki." Diyip yanındaki hemşireye kaş göz işareti yapıp gitti. Şimdi durumu Acun Ilıcalı gibi ne yaptıysa anlatır. Annemde beni keser. Ucuna gitmişsin bari ölseydin olurum burada.

초초초초

"Anne iyiyim ben." Yarım saattir konumuz olan benim iyi olmam bir türlü annemi ikna etmemişti. Gözünün önünde gülümseyip ponçik ponçik durmaya çalışıyordum. Ama içimde kötü bir his vardı. Eksiktik. Bir şey yoktu... biri... elime yeni telefonumu aldım -annem bana telefon almış minnoş ya.

~MAVİMSİ~ \\ NH \\Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin