Leader - Yoonmin

[9]

''Tanrım, Jimin!''

Yoongi soluk soluğa kendini yatağın diğer tarafına attı.

''Hala yaşıyor olduğuma inanamıyorum.''

Benimle alay ettiğini düşünüp hafifçe göğsüne vurdum ama yüz ifadesinden hiç de alay etmediğini fark etmiştim.

''Ne kadar güzel olduğunun farkında mısın?''

''Öyle miyim?''

''Eşi bulunmayan, değerli bir mücevher gibisin.''

Çenemi kavrayıp beni kendine yaklaştırdı.

Onun iltifatlarına ve romantikliğine ne zaman alışacağımı bilmiyordum. Ama her seferinde nefesimi kesip kalp atışlarımı hızlandırması hoşuma gidiyordu.

''Mücevherleri sever misiniz, Bay Min?''

''Sadece bana ait olanları.''

Ona ait değil miydim zaten?

Parmak uçlarımı çıplak göğsünde dolaştırmaya başladığımda hafifçe kıpırdandı.

''Yeterince eğlenmedik mi?'' dedi elimi tutarken.

''Uslu dur.''

Çekmek üzereyken daha da sıkı tutmuştu ellerimi.

''Ona karşı dikkatli ol, Jimin-ah.''

Çenemi göğsüne koydum.

''Nasıl o klanın başına geçti, bilmiyorum. Ama adil bir şekilde geçmediğine eminim.''

''Endişelenme.'' dedikten sonra dudaklarımı tenine sürtüp sırt üstü yattım.

''Biraz da olsa dinlenmeliydin.''

Kıkırdayarak ''Sen yanımdayken bu pek mümkün değil, biliyorsun.'' dediğinde utandığımı hissetmiştim.

Onunla sevişmiş, çıplak bir şekilde sarmaş dolaş yatarken şimdi mi utanıyordum?

''Gidip yıkanacağım.''

Yanımdaki yeri boşaldığında yatağın fazla büyük olduğunu hissettim. Oysa hayatım boyunca yalnız uyumuştum, küçükken Iseul'ün korktuğu geceler yanımda yatması dışında. Şimdi yalnız hissetmem garipti. Yoongi'ye bu kadar kısa sürede alışmış olmam da.

Su sesini duymaya başlayınca kalkıp üzerimi değiştirdim. Oda da yatak kadar dağınıktı. Hizmetlileri şüphelendirmemek için ortalığı birazcık topladım. İşim bittiğinde Yoongi belden yukarısı çıplak, elindeki havluyla saçını kurulayacak odaya girdi. Oda ısınmaya mı başlamıştı yoksa ben mi yanıyordum?

''İyi misin?''

İşaret parmağının ucunu yanağıma bastırdığında geri çekildim.

''E-Evet.''

''Alışamadın mı hala, Jimin-ah?'' dedi üzerime doğru eğildiğinde.