38 - Diary Entry

1K 75 28
                                    

Hello.

Ilang araw pa ang lumipas ngunit wala paring paramdam si Soonyoung. Walang nakakaalam kung nasaan sya. Wala kahit sino saamin.

Sa loob ng mga araw na wala sya, parang muli akong tinatakasan ng katinuan. Hindi ko alam ang gagawin. Hindi ako makakain o makatulog. Madalas ding sumakit ang ulo ko kahit pa umiinom ako ng gamot. Tingin ko'y sa sobrang pagod at puyat yun.

The actions of people who are close to me I know are not because of love. Dahil gaya ng narinig ko sa usapan nila Minghao, Jeonghan hyung at Seokmin kanina, kasalanan ko ang lahat kung may mangyari mang masama sakanya. That moment I felt so lost and ashamed.

Simula nung araw na nawala si Soonyoung ay ang parehong araw na dumistansya ang ilan sa mga kaibigan ko sakin. Masakit. Sobrang sakit. Lalo na't nagkaroon na sila ng samaan ng loob. These are all my fault and I am solely to blame.

Nalilito na 'ko. Hindi ako makapag-isip ng tama. Dapat na ba 'kong lumayo para sa ikatatahimik nila? Dahil nangyayari ang lahat ng ito nang dahil sakin. Pero sayang naman yung natitirang oras diba? I'm about to leave the world and never comeback. And I want to spend the rest of my life with them. I just want to get back in a normal life where my action doesn't cause any blues. But it turns out to be just a wish. Still, I want to stay with them for the entire remaining time even they don't want m

-

"S-shit— Ah!!"

HIS DIARY √ soonhoon [editing]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon