You'll be my GIRLFRIEND and I'll be you're BOYFRIEND (COMPLETED)

Chapter 26:*New school*

Chapter 26:

                   *New school*

Sa wakas pasukan na! kaka excite pumasok sa bago kung school. Pero may point din na kinakabahan ako. Hindi ko nga alam kung bakit eh!

Pagkapasok ko palang sa school. Agad kung nakuha ang atensyon ng mga tao. Bakit naman kaya ganyan sila makatingin saakin. May problema kaya? Tiningnan ko ang katawan ko. Wala namang dumi. Bakit ganyan sila makatingin. Maya maya may biglang umakbay saakin, dahilan ng pagkagulat ko.

“Jade?” bulalas ko.

Ang walangya. Nakatingin lang saakin habang nakangiti.

“Bakit ka nandito?” tanong ko

“Simple. Lumipat lang kami ng school”

Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya. WTF. Ano na namang kalokohan to.

“Jade umayos ka nga”

“April”-Clarisse

“April”-Eunice

“April”-Jun

“April”-Miko

What the?

“naka drugs ba kayo at nandito kayo lahat”

Lahat sila nagtawanan… “Dito na kami magaaral” sabay sabay na sabi nila

“Weh”

“Yup…”

“Pero bakit?”

“Simple lang. dapat buo pa din tayo. Atsaka pareho lang naman ang mga courses at mga turo dito eh. Wala din siyang pinagkaiba sa dating school natin” si Clarisse

“Seryoso ba talaga kayo?”

“Yup. And besides hindi ka namin pwedeng pabayaan dito noh!!”-si Eunice

Natouch ako.

“at diba sabi mo babantayn mo ako. Paano mo ako mababantayn kung nasa ibang school ako”-si Miko

Nilapitan ko na si Miko at akmang i-huhug pero hinarangan na naman niya ang katawan niya.

“Na touch ako. Huhuhu” nagtawanan naman sila.

Akala ko boring ang school days ko. Hindi pala.

“Tara lets go?” yaya ko sakanila.

Pero imbes na sundin nila ako. Nakatayo lang sila doon.

“At nandito din ako”sabay biglang sulpot ni Justin sa gilid ng punong kahoy.

WTF

Tumingin ako sakanila. Parang wala lang silang nakita.

“Pakulo niyo ba to? Kasi kung pakulo niyo to hindi na nakakatuwa” bulalas ko habang nakatingin sa mga kaibigan ko

“April. I think you should talk” bulalas ni Miko at bigla nalang ako iniwan doon. Ganun din ang ginawa nila Clarisse.

“Ano ba tong ginagawa mo Justin. Nagusap na tayo about dito. Wala kanang aasahan saakin Justin…” bulalas ko.

Pero laking gulat ko sa sunod niyang ginawa. Lumuhod siya sa harap ko. Nanginginig ang katawan ko. Bakit nung si Jinlex ang lumuhod sa harap ko wala akong naramdaman kundi galit. Pero bakit kapag siya parang gusto ko siyang yakapin.

“Alam mong walang talab saakin kung lumuhod Kaman ng ganyan. Mapapahiya ka lang”

“April”

Napatingin ako sa paligid. Lahat sila nakatingin na saamin. Yung iba naman kinukuhaan kami ng picture. WTH

“Tumayo kana nga diyan” sabi ko sakaniya habang tinatayo siya.

“April. I know nagkamali ako. Pero promise hindi ko ginusto yun. Akala ko maiinlove ka sa kapatid ko pero nagkamali ako. Kasi nahulog din pala ako sayo”

“Nagtatapat ka ba?” galit na tanong ko

“Yes. Bahala ng mapahiya ako dito. Sobrang tagal kong hinintay ito. At ngayon kaya kong ipagsigawan sa buong mundo kung gaano kita kamahal. Mahal na mahal kita April. Sobra” biglang tumulo ang luha niya…kumakabog ang dibdib ko sa mga sinasabi niya. Hindi ako makapaniwala. “Sorry kung nagawa ko man sayo yun. Sorry kung naloko kita. Pero totoo ako april, lahat ng pinakita ko sayo totoo lahat. Totoong totoo. Patawarin mo sana ako.” Pinunasan niya ang luha niya

“Pero kung hindi mo talaga kaya. Aalis na ako at nangangakong wala ng Justin sa buhay mo”

Nangilabot ako sa sinabi niya. Teka!

wala ng Justin sa buhay mo

wala ng Justin sa buhay mo

wala ng Justin sa buhay mo

wala ng Justin sa buhay mo

wala ng Justin sa buhay mo

Paulit ulit yang tumatakbo sa utak ko…

Hanggang sa maramdaman ko nalang na unti unti na pala akong lumalayo sakniya.

Ito baa n ggusto ko, ang mawala siya? Pero bakit ganito kasakit.

Ito na ba ang sinasabi kong PAANO KUNG SUMUKO NA SIYA? Paano na ako?

Ito na ba yung pakiramdam nun. Pero paano ako. Galit ako sobra.

“Huwag mong pairalin ang pride at galit mo. Kasi baka huli na kapag narealize mo na kailangan mo pala siya” rinig kung sabi ni Miko saakin

Pride ko na ba talaga ang kumokontrol saakin.

Hindi na ako nagdalawang isip. Bumalik ako. Binalikan ko siya sa labas ng gate.

Pero wala na siya..

Huli na ako.

Bigla na namang tumulo ang luha ko.

TO BE CONTINUED…

A/N: Nakapag desisyon na po akong hanggang chapter 30 nalang po ito. Kasi feeling ko patapos na to. Hahahaha!!