C · 208

Geçmişin Gölgesinde

'Pamir, yalvarırım bırak artık dövüşü. Senin hayalin matematik öğretmeni olmak değil miydi ya?

"Merak etme canım. Bir şey olmayacak. Sadece spor olarak yapıyorum hem. "

'Yalan söylüyorsun. Ağzın yüzün yara bere içinde geliyorsun. O gece eve gidemediğin için de bende kalıyorsun. Geceleri uykularından bağırarak uyanıyorsun. Sabahları uyanıyorum yoksun. Derdin ne senin? Neden dövüşüyorsun?

Haklıydı Nehir. Bırakmam gerekirdi. Hem babası öğrenirse zaten hayatta vermez kızını bana. Kim bir dövüşçüye kızını verir ki zaten.

"Haklısın hayatım. Merak etme en kısa zaman da bırakmaya çalışacağım."

'Çalışacağım mı? Çalışacağım ne demek? Ya bir gün senin ölüm haberini alırsam? Hiç düşünmüyor musun bunları?

"Öyle bir şey olmayacak merak etme. Bugün gidip konuşacağım bizim abiyle. "

'Hem sen madem çok dövüşmek istiyorsun, madem spor olarak yapıyorsun, o zaman hocanın yanında dövüş. Sokak dövüşü de nerden çıktı? Hocan biliyor mu bunu? Bak beni mecbur bırakma yemin ederim gider söylerim. Senin için yaparım bunu.

"Saçmalama Nehir. En kısa zamanda bırakacağım diyorum. Bitecek bu iş. Güven bana..."

****************

GÜNÜMÜZ...

Alışmıştım artık yeni güne böyle uyanmaya. Şimdi soracaksınız 'Neden sevinmiyorsun? Hatırladın işte?' diye. Nesine sevineyim ki? Her hatırladığım şey beni bir adım daha müebbete yaklaştırıyor. Yapacağım hiçbir şey de yok. Direniyorum... Hatırlıyorum... Korkuyorum... Ve her geçen gün tükeniyorum... Durduramıyorum...

Ve sami abi,

Pamir BERK! Ziyaretçin var!

Kim geldi lan sabahın köründe diye söylenerek kalkıyorum. Uzun koridorlardan geçmeye bile alıştım artık. E malum üçüncü haftam burada. Bu sefer ki ziyaretçim beni sevindiriyor. Karşımda görünce nedense kendimi rahat hissediyorum. Kovaçalı Eşref abi...

"Heeyyyt! Aslanım be..."

"Eşref Abimm."

Diyerek sarılıyoruz birbirimize. Gerçekten de unutmayıp gelmiş ziyaretime. Bu beni çok mutlu etmişti.

"Ee nasıl gidiyor anlat bakalım."

"Nasıl olsun be abi, biliyorsun işte. Sen napıyorsun, nasıl gidiyor dışarıda hayat?"

"Çok şey değişmiş be Pamirim. Eskisi gibi değil. İnsan çıkıp öyle görünce tekrar içeriye girmek istiyor. Alışmıştım buraya. Şimdi öyle dan diye çıkınca... Ne bileyim bir değişik oluyor."

"Bende ondan korkuyorum be abi."

"Neyden?"

"Buraya alışmaktan... "

*****************************

7 MART 2015

"Selamun aleyküm Raci abi."

"Ve aleykum selam Pamirim. Hoşgeldin. Buyur otur. Çay mı söyliyim, ne söyliyim?"

"Eyvallah abim ben bir şey içmeyeceğim."

Dedim masasının önünde duran iki koltuktan birine oturarak.

"E tabi sen okumuş, mürekkep yutmuş adamsın, bizim gibi insanların elinden çay içer misin..."