Είναι δύσκολο. Δύσκολο να κρίνεσαι για κάτι που δεν έκανες, να περνάς καθημερινά βασανιστήρια γιατί έμεινες μόνος σου. Ούτε γονείς, ούτε φίλοι και η Τζάνετ Γουίλσον παλεύει μόνη της για να ξεπεράσει τον θάνατο του αγοριού της. Δύο χρόνια μετά, όταν...
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
"Ρωτήστε επιτέλους τι θέλετε να μάθετε. Ας τελειώσει εδώ. Αν όμως με ξαναακολουθήσετε θα κινηθώ νομικά εναντίον των καναλιών." είπα σοβαρά.
"Δεσποινίς έχετε κατάθλιψη;" πετάχτηκε μια δημοσιογράφος και σαν συνεννοημένοι πλησίασαν σαν αρπακτικά τα μικρόφωνα τους.
Ήμουν το θήραμα.
"Όχι.".
Ψέματα.
"Έχετε ξεπεράσει τον θάνατο του αγοριού σας;".
"Προσπαθώ και κάνω πρόοδο.".
Ψέματα.
Τελικά η αλήθεια είναι πολύ δύσκολη. Μα δεν μπορούσα να πω αλήθεια.
Ζακ είναι αλήθεια, ήσουν ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της ζωής μου για να σε ξεπεράσω τόσο εύκολα.
"Πώς νοιώθετε; Πονάει να χάνετε τόσα κοντινά σας πρόσωπα;".
"Ο πόνος έχει γίνει υποφερτός.".
Αυτό ήταν εν μέρει αλήθεια. Υπάρχουν τρόποι να εκτονώνομαι. Μια μικρή λεπίδα.
Στην σκέψη αυτή τράβηξα ασυναίσθητα λίγο πιο κάτω τα μανίκια της μπλούζα μου.
"Τον αγαπούσατε;".
Σήκωσα απότομα το κεφάλι μου και κοίταξα στα μάτια την δημοσιογράφο.
"Εσένα πως σου φαίνεται;!" ρώτησα απότομα.
Εκείνη στραβοκατάπιε κάνοντας λίγο πίσω.
"Ναι έχασα τους γονείς μου, και έκλαψα και πόνεσα. Όμως μεγάλωσα και έμαθα να ζω κολυμπώντας. Ήταν το σωσίβιο μου. Φαντάσου να ξεκουράζεσαι πάνω σε ένα σωσίβιο που σε προστατεύει από το νερό και ξαφνικά να σκάει σαν μια μεγάλη ψεύτικη φούσκα. Απλά προσπαθώ να θυμηθώ πως να κολυμπάω. Ναι, είμαι κουρασμένη. Πολύ κουρασμένη και βασίζομαι σε υποκατάστατα. Θα ξαναμάθω όμως. Το παλεύω. απάντησα προσπαθώντας να χαμογελάσω με δάκρυα στα μάτια.
"Τι θα κα-".
" Όχι άλλες ερωτήσεις! Ευχαριστώ." την διέκοψα απότομα και άρχισα να προχωράω προς τον Λουκ.
