Είναι δύσκολο. Δύσκολο να κρίνεσαι για κάτι που δεν έκανες, να περνάς καθημερινά βασανιστήρια γιατί έμεινες μόνος σου. Ούτε γονείς, ούτε φίλοι και η Τζάνετ Γουίλσον παλεύει μόνη της για να ξεπεράσει τον θάνατο του αγοριού της. Δύο χρόνια μετά, όταν...
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
"Κάμερον;"
Ο αδερφός του. Τι κάνει εδώ; Υποτίθεται ότι ήταν στην Φλώριντα. Η οικογένειά του μετακόμισε μετά... Μετά το συμβάν.
"Τζάνετ;" ρώτησε σοκαρισμένος.
"Γιατί είσαι εδώ;" ρώτησε κουνώντας το κεφάλι του.
Τα μάτια τους μοιάζουν τόσο πολύ. Ένας χρόνος διαφορά, είχε σαν αποτέλεσμα πολλά διαφορετικά χαρακτηριστικά, όχι όμως τα μάτια.
Νιώθω σαν να κοιτάω τα ίδια μάτια που πονούσαν πριν 2 χρόνια. Που με ηρεμούσαν, που με ήξεραν, που με αγαπούσαν.
Δάκρυσα.
Κατάλαβα πως αρκετή ώρα τώρα δεν είπα τίποτα παραμόνο τον κοιτούσα, με ανοιχτό το στόμα, δακρυσμένα μάτια, ραγισμένη καρδιά και μυαλό γεμάτο από θανατηφόρες αναμνήσεις.
Θανατηφόρες...
Χα.
Ρίχνω μια κλεφτή ματιά στην γέφυρα πίσω μας και βλέπω τον Άιζακ να κοιτάει απειλητικά τον Κάμερον. Ξαφνικά, σαν να ξύπνησα μόλις από έναν βαθύ λύθαργο, έσφιξα το χέρι του και απάντησα στον Καμερον.
"Αυτό θα σε ρωτούσα κι εγώ." τον κοίταξα χωρίς κανένα συναίσθημα.
Επικίνδυνο πράγμα το μυαλό. Ξέρει τις αδυναμίες σου, τους φόβους σου και μπορεί τόσο εύκολα να σε σκοτώσει. Το μόνο που αρκεί είναι να σκεφτείς την πιθανότητα, και εκείνο την κρατάει την ιδέα και την ταϊζει και την ποτίζει, την κρατάει ζωντανή, μέχρι να είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει τα πάντα εναντίον σου.
"Επιστρέψαμε. Οι δικοί μου θέλουν να σε δουν-" άρχισε να λέει μα τον διέκοψα.
"Δεν μπορώ Καμ..." είπα πληγωμένα.
"Τζάνετ δεν σε κατηγορούν πια για τίποτα! Ό,τι είπαν το είπαν πάνω στην σύγχησή τους, μετάνιωσαν και σε έψαξαν όμως ποτέ δεν σηκώνεις το τηλέφωνο! Έχουν περάσει δύο χρόνια Τζάνετ και είναι δύσκολο για όλους μας και καταλαβαίνω πως είναι δύσκολο και για εσένα, αλλά σε παρακαλώ. Νιώθουν υπεύθυνοι για ό,τι σου συμβαίνει, μην τους φορτώνεις ένα ακόμα βάρος." με παρακάλεσε και σήκωσα το βλέμμα μου επιφυλακτικά.
