A Heart-Shaped Love Story

chapter 5

 Sab’s POV

Salamat naman at okay na sila ni John. At mukhang hindi na rin ito ilang sa kanya.

Sa two weeks nilang pagsasama ay marami narin siyang nalaman tungkol dito at ito rin sa kanya. Kaya lang ang ayaw na ayaw talaga niya dito ay ang cheap nitong pananamit. Okay lang sana kung nasa 20th century pa ito. pero, ‘te, 21st century na. The fashion of the world is permanently changing. Hindi man lang ba ito nakikiuso? Yuck! Ang cheap talaga. Pero wala naman siyang karapatan i-criticize ito. Tsk. Sayang talaga.

“Class… May ipagagawa ako sa inyong project for the finals.”-sabi ni Mr. Lonzaga. May pagka-beki ito.

“Sir! Ano naman po ‘yan.. at saka bakit sa finals pa?”-sabi ng isang kaklase niya.

Tiningnan niya si John. Tahimik lang itong nakikinig sa conversations ng mga estudyante at ni Mr. Lonzaga.

“Sinasabi ko sa inyo ng maaga dahil gusto kong maipasa ninyo ito perfectly. At dapat yung may kakaibang concept.”-si Mr. Lonzaga.

“Eh, sir ano naman po ang project namin? “-sabi ng isa pang kaklase ko.

“It’s like a photo gallery?”-si Mr. Lonzaga.

“Huh? Ano po ang gagawin namin dun?”-ang isa ko pang classmate.

“Simple lang… Magpipictorial effect ka lang and ie-edit mo para mas maganda. Ipi-print at ibu-bookbind ninyo yan at ipapasa before the final exam. Hindi ko tatanggapin ang walang ka-concept concept na project. You’ll take at least a hundred pictures. And that’s a project for each student.”

“Huh? Eh, sir pwedeng by partner na lang, eh, mas male-lessen kasi ang gastos kung may partner, eh.”-sabat ko.

“Oo nga sir… tama si Ms. Guillen.”-pagsang-ayon ng mga kaklase ko.

“Okay! Okay! By partner na lang. Maghanap na kayo ng partner niyo. And as soon as possible simulan niyo na ang project niyo… okay? Class Dismissed.-sabi nito at umalis na.

Bumaling siya kay John.

“John? Ikaw partner ko, ah?”-sabi ko. Alam naman na niya na ito na partner niya. Haha.

“HAHA… oo naman.”-si John.

“So, ano? Lunch na tayo?”-aya ko sa kanya.

“Okay… tara na… nagugutom na din kasi ako, eh.”-sabi naman nito.

  JD’s POV

Sinusundan lang niya si Sab kung saan ito pupunta. Inaya na kasi siya nitong maglunch, eh. Pero namalayan na lang niyang lumabas pala ito ng campus. Nagtaka agad siya.

Akala ko ba magla-lunch kami?

“Sab? Saan tayo pupunta?”-tanong ko sa kanya.

“Magla-lunch.”-sagot nito.

“Saan naman?”-ako.

“okay lang ba kung sa Jollibee tayo magla-lunch? Treat(date) kita.”

Huh? Ano daw? Date?

Imposible !

Ano ka ba?

Ayaw mo nu'n?

'wag ka ngang nega!

Think positive! Wag kang aayaw!