Ms. Temper Meets Mr.Psycho And Crazy Guy

Chapter 16 Stalker part 2

"Carlo?"

"Yep it's me"

"A-anong ginagawa mo dito?"

"May kakilala lang akong binisita dito. eh ikaw? tyaka bakit tumatakbo ka?"

"Ah eh wala nagmamadali lang kasi ako" I wish that alibi will work.

"Ey wag ka nang magdahilan natatakot ka noh katulad nung nakaraan "

Fuck wala na kong maisip idahilan" uhm ok i admit natatakot nga ako , so what? "

"Gusto mong samahan na kita? "

"Ha? Ako sasamahan mo? "

"Oo naman"

"Kung ganon ok let's go.

Habang naglalakad kami ay tinanong ako ni Carlo.

"Eula pagtapos natin ng highschool anong plano mo?"

"Ako?"

"Oo ikaw"

" Uhm Pag nakuha ko yung scholarship sa Ateneo ako magaaral, pero pag hindi, siguro kahit saang college nalang, eh ikaw?"

"Yung sakin naman it's already been planned, Pagtapos natin dito ay sa America na agad ang magiging destination ko. Sa Harvard ako magtatapos para maging tagapagmana ng kumpanya. Ang kailangan ko nalang gawin eh paghandaan yun"

"Ang swerte mo pala"

"Nasasabi mo lang yan kasi wala ka sa posisyon ko ngayon"

"Hindi naman tungkol sa tagapagmana yung ibig kong sabihin eh yung stable yung pamilya nyo walang financial problems, ganung buhay ang gusto ko"

"Bakit may problema ba kayo sa pera?"

"Wa-wala naman ayoko lang kasing nagiging pabigat gusto ko kaya ko ang sirili ko "

"Gusto mo ng part time work?"

"Hindi , i promised my mom na hindi ako mag pa-part time dahil gusto niyang makatapos muna ako bago maranasan ang mag trabaho.

" I see then how much does the Valedictorian title means to you Eula? "

"It's an easy way out Carlo, Everyone will be glad having a valedictorian working for them even if i became a working student. So if i fail being one then life won't be easy on me.

"So it's to get out of a difficult situation. I think i understand what is it to you Eula"

"Thanks "

Maya-maya ay huminto na ako sa paglalakad.

"Dun nalang sa kanto yung bahay ng kaibigan ko, dito nalang ako , salamat sa paghatid sakin Carlo.

"No problem Eula basta ikaw "

"Ingat ka" sabi ko.

"You too"

  at lumakad na ko palayo sa kanya.

Tyaka lang ako huminto ng makasigurong wala na ito.

Sa totoo lang kaya ko sinabing sa bahay lang ng kaibigan ko ako pupunta ay dahil ayaw kong malaman niya na sa squaters lang ako nakatira, tyaka kanina pa rin kami lumagpas sa bahay na inuupahan namin ng mama ko. Kaya kailangan ko pa rin na bumalik sa lugar na dinaanan na namin kanina.  Napabuntong hininga ako.
It will be a big dissadvantage for me kapag nalaman ng mga tao na hindi ako mayaman. I hate being the center of attention and if that information came out. I'll be the talk of the town.