Kontynuacja Noragami (Noragami 3 fanfiction) ✔️

16. Nie zawiedź mnie

Yato patrzył gniewnie na Norę, a tymczasem Yukine był zszokowany widokiem Hiyori.

- To jest twój ojciec?! - krzyknął.

- Tak - odwarknął Bóg.

- A-ale dlaczego tu jest Hiyori?! - Yukine w dalszym ciągu nic nie rozumiał.

- Uwiódł ją sukinsyn - słowa w ustach Yato były ostre jak brzytwa.

Shinki Yato zamilkł. Nora wydawała się ubawiona sytuacją, Fujisaki Kouto per Ojciec z resztą też.

- Y-Yato... ? - nagle spytała Hiyori.

Deszcz z lekkiej mżawki przeszedł w ulewę. Niebo całe pokryte było czarnymi chmurami. Na dworze zrobiło się zimno i ciemno. Hiyori drżała. Yato zdążył przemoknąć już do suchej nitki. Widoczność na dworze była możliwa tylko dzięki wiszącej nad drzwiami wejściowymi jednej lampce reagującej na ruch. Yato przeniósł wzrok na Hiyori. Na jego Hiyori. Co ona robiła z NIM? To był ten jej chłopak? Jak to się stało? Powinien wcześniej się domyślić! To nie miało prawa się wydarzyć! I to on sam powinien tego dopilnować...

- Co cię tak śmieszy? - Yato warknął do Fujisaki'ego.

- To, że twoja kobieta woli mnie - parsknął śmiechem.

Yato zacisnął pięści i zamachnął się mieczami.

- Yato! - upomniał go Yukine.

Yato przymknął oczy. Hiyori miała łzy w oczach. Ona też zastanawiała się, jak do tego mogło dojść. Na chwilę między nimi zapadła cisza. Dało się słyszeć tylko dźwięk odbijających się kropel deszczu.

- Sprawię, że poczujesz, co to znaczy zdradzić własnego ojca - Fujisaki uśmiechnął się ironicznie.

Yato zdmuchnął z twarzy przemoczoną grzywkę. Bitwa pomiędzy nimi wydawała się mieć równe szanse dla każdego z nich. W końcu to był jego ojciec... on go wszystkiego nauczył. I do tego Nora, czyli Hiro... jego przyjaciółka z dzieciństwa i przez większość jego życia. Lecz ostatnie kilka lat głównie spędzili osobno... a teraz Yato miał dla kogo walczyć. Miał Yukine. I oczywiście Hiyori.

- Mizuchi! - Fujisaki Kouto przywołał Norę.

- Nie zawiedź mnie Yukine - szepnął Yato.

- Tak! - odpowiedział mu chłopak salutując z zaciętością.